Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie schizofrenii. Leczenie zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, w tym: leczenie umiarkowanych do ciężkich epizodów manii związanych z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym; leczenie dużych epizodów depresyjnych w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego; zapobieganie nawrotom epizodów manii lub depresji u pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, którzy reagowali na wcześniejsze leczenie kwetiapiną.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Leczenie schizofrenii: lek podawać 2 razy na dobę. Całkowita dobowa dawka przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 50 mg - 1. dzień, 100 mg - 2. dzień, 200 mg - 3. dzień, 300 mg - 4. dzień, od 4. dnia dawkę należy zwiększać do dawki skutecznej wynoszącej zazwyczaj 300-450 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leku, dawkę można dostosowywać w zakresie 150-750 mg na dobę. Leczenie umiarkowanych do ciężkich epizodów manii związanych z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym: lek podawać 2 razy na dobę. Całkowita dobowa dawka przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 100 mg - 1. dzień, 200 mg - 2. dzień, 300 mg - 3. dzień, 400 mg - 4. dzień, następnie dawka może być zwiększana maksymalnie o 200 mg na dobę do dawki dobowej 800 mg w 6. dniu leczenia. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leku, dawkę można dostosowywać w zakresie 200-800 mg na dobę; zwykle skuteczna dawka wynosi 400-800 mg na dobę. Leczenie dużych epizodów depresyjnych w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego: lek podawać raz na dobę, przed snem. Całkowita dobowa dawka przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 50 mg - 1. dzień, 100 mg - 2. dzień, 200 mg - 3. dzień, 300 mg - 4. dzień, zalecana dzienna dawka to 300 mg. U niektórych pacjentów korzystne jest podawanie dawki 600 mg na dobę. Dawki większe niż 300 mg powinny być wprowadzane przez lekarza doświadczonego w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego. U niektórych pacjentów, u których występują problemy z tolerancją leku, można rozważyć zmniejszenie dawki do 200 mg na dobę. Zapobieganie nawrotom epizodów zaburzenia afektywnego dwubiegunowego: aby zapobiec nawrotom epizodów manii, epizodów mieszanych lub epizodów depresyjnych w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, u pacjentów, u których zaobserwowano reakcję na leczenie kwetiapiną stanów ostrych w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym, należy kontynuować leczenie, utrzymując taką samą dawkę leku. Dawka może być modyfikowana, w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta, w zakresie 300-800 mg, podawana 2 razy na dobę. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku klirens osoczowy kwetiapiny może być zmniejszony o 30-50% w porównaniu z młodszymi pacjentami; zależnie od reakcji pacjenta i tolerancji, zwiększanie dawki należy spowolnić, a dobową dawkę terapeutyczną zmniejszyć w stosunku do dawki stosowanej u młodszych pacjentów; nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów >65 rż. z epizodami depresji w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa powinna wynosić 25 mg na dobę; dawka powinna być zwiększana codziennie o 25-50 mg na dobę aż do uzyskania skutecznej dawki, zależnie od reakcji klinicznej pacjenta i tolerancji leczenia. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 rż. z związku z brakiem informacji o stosowaniu leku w tej grupie pacjentów. Sposób podawania. Lek można stosować niezależnie od posiłków.
Działanie
Lek z grupy neuroleptyków, należący do grupy pochodnych diazepiny, stosowany w leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej.
Skład
Lek zawiera substancję: kwetiapina w dawce 25 mg
Działania niepożądane
Bardzo często: zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenie trójglicerydów, cholesterolu całkowitego (głównie frakcji LDL), zmniejszenie stężenie cholesterolu HDL, zwiększenie masy ciała, zawroty głowy, senność, ból głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej, objawy odstawienne (bezsenność, nudności, ból głowy, biegunka, wymioty, zawroty głowy i drażliwość). Często: leukopenia, zmniejszenie liczby neutrofilów, eozynofilia, hiperprolaktynemia, zmniejszenie stężenia całkowitego T4, zmniejszenie stężenia wolnego T4, zmniejszenie stężenia całkowitego T3, zwiększenie stężenia TSH, zwiększenie apetytu, zwiększenie stężenia glukozy we krwi aż do stężenia hiperglikemicznego, przykre sny, koszmary senne, myśli i zachowania samobójcze, omdlenia, objawy pozapiramidowe, dyzartria, tachykardia, kołatanie serca, zaburzenia ostrości wzroku, hipotonia ortostatyczna, nieżyt nosa, duszność, zaparcia, niestrawność, wymioty, zwiększenie aktywności AlAT, AspAT, GGT, osłabienie, obrzęk obwodowy, drażliwość, gorączka. Niezbyt często: trombocytopenia, niedokrwistość, reakcje nadwrażliwości (w tym skórne reakcje alergiczne), zmniejszenie stężenia wolnego T3, niedoczynność tarczycy, hiponatremia, cukrzyca, drgawki, zespół niespokojnych nóg, dyskinezy późne, zaburzenia połykania, zaburzenia czynności seksualnych. Rzadko: agranulocytoza, zespół metaboliczny, somnambulizm i związane z tym reakcje (takie jak mówienie przez sen i zaburzenie odżywiania związane ze snem), wydłużenie odstępu QT, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, zapalenie trzustki, żółtaczka, zapalenie wątroby, priapizm, mlekotok, obrzęk piersi, zaburzenia miesiączkowania, złośliwy zespół neuroleptyczny, hipotermia, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej. Bardzo rzadko: reakcja anafilaktyczna, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, rabdomioliza. Częstość nieznana: neutropenia, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, noworodkowy zespół odstawienny. Ponadto, podczas stosowania neuroleptyków obserwowano: wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu, zatrzymanie akcji serca, torsades de pointes oraz przypadki nagłych niespodziewanych zgonów. Działania niepożądane, które występują częściej u dzieci i młodzieży (10-17 lat) niż u dorosłych oraz działania niepożądane, których nie stwierdzono u dorosłych: bardzo często: zwiększenie apetytu, zwiększenie stężenia prolaktyny, zwiększenie ciśnienia krwi, objawy pozapiramidowe; często: drażliwość - lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci.
Interakcje
Przeciwwskazane jest równoległe stosowanie kwetiapiny i inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450.
Nie zaleca się także stosowania kwetiapiny jednocześnie z sokiem grejpfrutowym.
Należy zachować ostrożność stosując preparat równolegle z następującymi lekami:
· inne leki działające na ośrodkowy układ nerwowy oraz alkohol
· karbamazepina, fentyoina, tiorydazyna (może zaistnieć potrzeba zwiększenia dawki kwetiapiny przez lekarza)
· które mogą powodować zaburzenia elektrolitowe lub wydłużać odstęp QT.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest również równoległe stosowanie: inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450, takich jak inhibitory proteazy stosowane w leczeniu HIV, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, erytromycyna, klarytromycyna i nefazodon.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
