Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych - zapalenie migdałków podniebiennych, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, wywołane przez Haemophilus influenzae, Klebsiella spp., Streptococcus pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae. Zakażenia dróg moczowych - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum, Klebsiella species, Enterobacter species, Escherichia coli, Streptococcus faecalis. Choroby przenoszone drogą płciową, wywołane przez Chlamydia trachomatis, kiła (Treponema pallidum), wrzód miękki (Haemophilus ducreyi), ziaminiak pachwinowy (Calymmatobacterium granulomatis), rzeżączka (Neisseria gonorrhoeae). Zakażenia tkanek miękkich, wywołane przez wrażliwe szczepy Clostridium spp., Propionibacterium acnes. Zakażenia przewodu pokarmowego, wywołane przez enteropatogenne szczepy Escherichia coli (biegunka podróżnych), Entamoeba histolytica, Shigella spp., Vibrio cholerae, Clostridium spp. Zakażenia okulistyczne - w wyniku zakażeń wywołanych przez szczepy gronkowców i dwoinki rzeżączki, Haemophilus influenzae, przewlekłe zapalenie spojówek wywołane przez Chlamydia trachomatis (jaglica); może być leczone samą doksycykliną lub w połączeniu z lekami działającymi miejscowo. Borelioza z Lyme. Inne zakażenia - papuzica (Chlamydia psittaci), bruceloza (Brucella spp.) w skojarzeniu ze streptomycyną, dżuma (Yersinia pestis), tularemia (Francisella tularensis). Zapobieganie malarii. Podejmując decyzję o leczeniu doksycykliną należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczącestosowania leków przeciwbakteryjnych.
Dawkowanie
Doustnie. Dawka zależy od rozpoznania klinicznego i mikrobiologicznego oraz ogólnego stanu pacjenta. Jeśli stosowanie doksycykliny w postaci kaps. jest niemożliwe, antybiotyk można podawać w postaci tabl. do sporządzania zawiesiny doustnej lub parenteralnie. Dorośli o mc. do 70 kg i dzieci w wieku powyżej 12 lat o mc.>50 kg: pierwsza doba: 200 mg w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych - 100 mg co 12 h, następnie stosuje się dawkę podtrzymującą - 100 mg na dobę. W ciężkich zakażeniach podaje się przez cały okres leczenia 200 mg na dobę. Dorośli o mc. >70 kg: 200 mg raz na dobę przez cały okres leczenia. Niepowikłana rzeżączka: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez co najmniej 7 dni; wyniki leczenia zakażeń rzeżączkowych należy potwierdzić wykonując kontrolny posiew 3 do 4 dni po zakończeniu leczenia. Choroby przenoszone drogą płciową wywołane przez Ch. trachomatis lub Ureaplasma urealyticum: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez 7-10 dni. Kiła pierwotna i drugorzędowa (u pacjentów uczulonych na penicylinę): 200-300 mg na dobę w dawkach podzielonych przez 2 tygodnie. Borelioza z Lyme: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez 14-28 dni, we wczesnym stadium choroby od 14 do 21 dni. Zapobieganie malarii: 100 mg na dobę, rozpoczynając podawanie leku na 1-2 dni przed planowaną podróżą w rejony zagrożone malarią i kontynuując jego stosowanie podczas pobytu oraz przez 4 tygodnie po powrocie. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna, należy jednak pamiętać, że pacjenci ci są bardziej wrażliwi na działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. U pacjentów z niewydolnością nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność - zaleca się regularne badanie czynności wątroby (zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia, stosowania dużych dawek lub przyjmujących równolegle inne leki działające hepatotoksycznie). Czas leczenia: w większości zakażeń doksycyklinę należy podawać jeszcze przez 24 do 48 h po ustąpieniu objawów; w leczeniu zakażeń wywołanych przez beta-hemolizujące paciorkowce grupy A lek należy podawać przez co najmniej 10 dni. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości popijając szklanką wody. W celu zapobieżenia ewentualnym podrażnieniom gardła lub jelit pacjent powinien przyjmować kaps. siedząc lub stojąc, co najmniej 30 min przed snem (istotne jest, by bezpośrednio po przyjęciu kaps. pacjent nie pozostawał w pozycji leżącej). Pacjentom, u których występują uporczywe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, można zalecić przyjmowanie leku podczas posiłku. Jednoczesne przyjmowanie doksycykliny z posiłkiem zmniejsza występowanie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego i nie wpływa w zasadniczym stopniu na jej wchłanianie.
Działanie
Antybiotyk tetracyklinowy o działaniu bakteriostatycznym. Działa na bakterie Gram-ujemne: Neisseria gonorrhoeae, Campylobacter granulomatis, Haemophilus ducreyi, H. influenzae, Pasteurella pestis, P. tularensis, Vibrio cholerae, Bartonella bacilliformis, Brucella spp. (zmienną wrażliwość wykazują: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter aerogenes, Shigella spp., Mima spp., Herellea spp., Bacteroides spp.); bakterie Gram-dodatnie: Streptococcus pyogenes, Str. pneumoniae, Str. faecalis, Str. faecium, Staphylococcus aureus, α-hemolizujące paciorkowce zieleniące, inne drobnoustroje: Rickettsia, Chlamydia psittaci, Ch. trachomatis, Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Borrelia recurrentis, Treponema pallidum, T. pertenue, Clostridium spp., Fusobacterium fusiforme, Actinomyces spp., Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes, Entamoeba spp., Balantidium coli, Plasmodium falciparum, Klebsiella species, Enterobacter species. Escherichia coli, Streptococcus faecalis. Oporność na doksycyklinę obserwuje się wśród wielu różnych szczepów, a zwłaszcza wśród bakterii Gram-dodatnich. Szczepy Streptococcus pneumoniae oporne na doksycyklinę wykazują również oporność na inne tetracykliny oraz często na penicyliny i makrolidy. Wiązanie z białkami osocza wynosi 80-90%. Łatwo przenika do tkanek i płynów ustrojowych, osiągając duże stężenia w gruczole krokowym, jajnikach, macicy, pęcherzu moczowym, żółci, wątrobie, mięśniach, zawiązkach zębów i kości, oskrzelach, płucach, węzłach chłonnych, zatokach i migdałkach podniebiennych. Przenika przez barierę łożyska i do mleka matki. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek około 40% leku wydalane jest z moczem, w postaci niezmienionej, pozostała część leku wydalana jest z organizmu z kałem, głównie w postaci metabolitów. T0,5 wynosi od 18 do 22 h i wydłuża się do około 25 h u pacjentów z niewydolnością nerek.
Skład
1 kaps. zawiera 100 mg doksycykliny w postaci hyklanu. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Reakcje nadwrażliwości: wstrząs anafilaktyczny, reakcje anafilaktyczne, plamica anafilaktyczna, objawy choroby posurowiczej, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, zapalenie osierdzia, obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie, duszność, tachykardia, pokrzywki. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia antybiotykiem może dojść do miejscowych zakażeń skóry lub nabłonka niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami, objawiających się: swędzeniem odbytu, zapaleniem nabłonka jamy ustnej i języka, zewnętrznych narządów płciowych oraz pochwy; obserwowano również rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego oraz gronkowcowe zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: niedokrwistość spowodowana rozpadem krwinek, zmniejszenie liczby płytek krwi, neutropenia, eozynofilia, porfiria (rzadko). Zaburzenia układu immunologicznego: objawy choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, plamica anafilaktyczna, niedociśnienie, duszność, tachykardia, zapalenie osierdzia, wstrząs anafilaktyczny; częstość nieznana: reakcja Jarischa-Herxheimera. Zaburzenia endokrynologiczne: podczas długotrwałego podawania tetracykliny obserwowano brązowo-czarne przebarwienia tarczycy, bez wpływu na jej działanie. Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, nagłe czerwienienie twarzy, bardzo rzadko po podaniu dawek terapeutycznych obserwowano uwypuklenie ciemiączka u niemowląt oraz łagodne nadciśnienie śródczaszkowe u dzieci i dorosłych (objawami nadciśnienia są między innymi zaburzeniami widzenia: mroczki, podwójne widzenie); obserwowano trwałą utratę wzroku. Zaburzenia ucha i błędnika: szumy uszne. Zaburzenia żołądka i jelit: brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zapalenie języka, trudności w przełykaniu, zapalenie i owrzodzenie przełyku, zapalenie jelita, zmiany zapalne okolic odbytu (objawy te najczęściej są lekkie i ustępują po odstawieniu leku, najczęściej obserwowano je podczas stosowania doksycykliny w postaci chlorowodorku); tetracykliny mogą powodować przebarwienia zębów. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferaz wątrobowych; zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka, zapalenie trzustki obserwowano rzadko. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypki, świąd, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, fotoonycholiza. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: bóle stawów, bóle mięśni; zaburzenia rozwoju zębów, przebarwienia szkliwa. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Zaburzenia układu rozrodzczego i piersi: zapalenie pochwy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: złe samopoczucie. Jeśli u pacjenta wystąpi którakolwiek z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych – zaburzeń układu immunologicznego lub zaburzeń skóry i tkanki podskórnej, należy natychmiast odstawić lek.
Interakcje
Leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wielowartościowe jony glinu, wapnia (również mleko, przetwory mleczne i soki owocowe zawierające wapń), magnezu, a także preparaty zawierające jony żelaza, cynku lub bizmutu zmniejszają wchłanianie doksycykliny. Tego typu leki i pokarmy należy przyjmować w odstępie co najmniej 2 h od przyjęcia doksycykliny. Doksycyklina zmniejsza przeciwbakteryjne działanie penicylin i innych antybiotyków o działaniu bakteriobójczym. Doksycyklina nasila działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny oraz pochodnych sulfonylomocznika (doustnych leków przeciwcukrzycowych). Podczas jednoczesnego stosowania tych leków z doksycykliną należy kontrolować stężenie glukozy w surowicy oraz parametry określające czynność układu krzepnięcia – może być konieczne zmniejszenie dawek tych leków. Doksycyklina zwiększa nefrotoksyczność metoksyfluranu - u pacjentów podczas leczenia doksycykliną nie należy stosować znieczulenia ogólnego z podaniem metoksyfluranu. Doksycyklina nasila toksyczność cyklosporyny - jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie obu tych leków, zaleca się monitorowanie stężenia cyklosporyny w surowicy. Doksycyklina zmniejsza skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych - pacjentki w wieku rozrodczym należy informować o konieczności stosowania dodatkowych, niehormonalnych metod antykoncepcji podczas leczenia doksycykliną. Leki indukujące enzymy mikrosomalne, jak barbiturany (np. fenobarbital), karbamazepina, difenylohydantoina, fenytoina, prymidon, ryfampicyna, przyspieszają metabolizm doksycykliny, w wyniku czego może skrócić się jej okres półtrwania i zmniejszyć działanie terapeutyczne - należy rozważyć ewentualne zwiększenie dobowej dawki doksycykliny. Alkohol skraca okres półtrwania doksycykliny. Jednoczesne podawanie doksycykliny i teofiliny może zwiększać częstotliwość występowania działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na doksycyklinę, inne tetracykliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby. Stosowanie leków z grupy tertracyklin jest przeciwwskazane w okresie wzrostu zębów ze względu na możliwość trwałego przebarwienia zębów. Nie należy podawać kobietom w ciąży ani karmiącym piersią. Dzieci w wieku poniżej 12 lat. Doksycyklina tworzy stabilny kompleks wapnia w tkance kostnej. Zmniejszenie szybkości wzrostu kości strzałkowej zaobserwowano u wcześniaków, u których stosowano tetracyklinę doustnie w dawce 25 mg/kg mc. co 6 h. Reakcja ta była odwracalna po zaprzestaniu stosowania leku.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
