Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie objawowe bólu i stanu zapalnego w: ostrym zapaleniu stawów, w tym atakach dny moczanowej - leczenie podtrzymujące; przewlekłym zapaleniu stawów, szczególnie w reumatoidalnym zapaleniu stawów (przewlekłe zapalenie wielostawowe); zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa (choroba Bechterewa) i innych zapalnych chorobach reumatycznych kręgosłupa; zaostrzeniach w chorobie zwyrodnieniowej stawów i chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa; zapalnych chorobach reumatycznych tkanek miękkich; bolesnych obrzękach i zapaleniach pourazowych.
Dawkowanie
Preparat ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki należy połykać w całości (nie dzielić, nie rozgryzać, nie żuć), najlepiej podczas posiłku.
Dorośli:
Zalecana dawka wynosi zwykle 100 mg na dobę.
U osób w podeszłym wieku konieczne jest indywidualne dostosowanie dawkowania przez lekarza.
Dzieci i młodzież:
Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny, który hamuje syntezę prostaglandyn. Diklofenak zmniejsza ból związany z zapaleniem, obrzęk i gorączkę oraz hamuje agregację płytek wywołaną ADP i kolagenem. Po podaniu doustnym standardowych postaci leku niewrażliwych na działanie soku żołądkowego, diklofenak wchłania się całkowicie w dalszej części żołądka. W zależności od szybkości opróżniania żołądka, Cmax w osoczu występuje po 1-16 h (średnio po 2-3 h). Podany doustnie diklofenak podlega intensywnemu efektowi pierwszego przejścia i tylko 35-70% wchłoniętej substancji czynnej przechodzi do krążenia pozawątrobowego w postaci niezmienionej. Ok. 30% substancji czynnej jest wydalane w postaci metabolitów z kałem. Po zmetabolizowaniu w wątrobie (hydroksylacja i sprzęganie) ok. 70% dawki jest wydalane przez nerki w postaci farmakologicznie nieaktywnych metabolitów. T0,5 w fazie eliminacji jest w dużym stopniu niezależny od czynności wątroby i nerek, i wynosi ok. 2 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 99%.
Skład
1 kaps. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 100 mg diklofenaku sodowego. Preparat zawiera sacharozę.
Działania niepożądane
Przewód pokarmowy: odbijanie, niestrawność, nudności, bóle w nadbrzuszu, wzdęcia, wiatry, biegunka, zaparcie, brak łaknienia; może również uczynnić chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy i w konsekwencji spowodować krwawienie z przewodu pokarmowego (smoliste stolce, niedokrwistość), zapalenie przewodu pokarmowego. Rzadko: upośledzenie czynności wątroby i nerek, krwiomocz, białkomocz, uczuleniowe reakcje skórne, pokrzywka, wypadanie włosów, bóle i zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, rozdrażnienie, depresja, zaburzenia snu, obrzęki, parestezje (zaburzenia czucia), zaburzenia równowagi, drżenia mięśniowe, reakcje psychotyczne, niewydolność serca, kołatanie serca. W długotrwałym leczeniu może wystąpić niedokrwistość (anemia), zapalenie trzustki.
Interakcje
Jednoczesne podawanie leków z grupy NLPZ z powodu działania synergistycznego może zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy oraz krwawienia. Z tego powodu jednoczesne stosowanie diklofenaku i innych leków z grupy NLPZ nie jest zalecane Jednoczesne stosowanie diklofenaku i digoksyny, fenytoiny lub litu może zwiększać stężenie tych leków w osoczu. Konieczne jest monitorowanie stężenia litu w surowicy. Zalecane jest monitorowanie stężenia digoksyny lub fenytoiny w surowicy. NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i leków zmniejszających ciśnienie krwi (np. leki β-adrenolityczne, inhibitory ACE i antagonisty angiotensyny II). Z tego względu zaleca się okresowe monitorowanie ciśnienia krwi. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. pacjenci odwodnieni lub pacjenci w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek), jednoczesne podawanie inhibitora ACE lub antagonisty angiotensyny II z lekiem, który powoduje zahamowanie cyklooksygenazy może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek, łącznie z ciężką niewydolnością nerek, zwykle odwracalną. W związku z tym podane powyżej leki należy podawać ostrożnie, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjentów należy poinformować o konieczności przyjmowania odpowiedniej ilości płynów. Należy regularnie kontrolować czynność nerek tych pacjentów po rozpoczęciu jednoczesnego stosowania tych leków, jak również podczas kontynuacji leczenia. W wyniku jednoczesnego stosowania preparatu oraz leków moczopędnych oszczędzających potas może wystąpić hiperkaliemia. W związku z powyższym zaleca się monitorowanie stężenia potasu podczas jednoczesnego stosowania tych leków. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy oraz krwawienia należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu preparatu i glikokortykosteroidów. Diklofenak może hamować klirens nerkowy metotreksatu, zwiększając tym samym jego stężenie we krwi. Należy zachować ostrożność przy podawaniu preparatu w ciągu 24 h przed lub po podaniu metotreksatu, gdyż może to zwiększać stężenie metotreksatu w surowicy i zwiększać jego działania toksyczne. NLPZ mogą zwiększać działanie nefrotoksyczne cyklosporyny. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym, stosowaniu preparatu i leków przeciwzakrzepowych i przeciwpłytkowych, ponieważ jednoczesne stosowanie z NLPZ może zwiększać działanie leków przeciwpłytkowych i leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Należy zachować ostrożność ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia. Wprawdzie badania kliniczne nie świadczą o tym, aby diklofenak wpływał na działanie leków przeciwzakrzepowych, jednak donoszono o zwiększonym ryzyku krwotoku u pacjentów przyjmujących jednocześnie diklofenak i leki przeciwzakrzepowe. Pacjentów takich należy uważnie kontrolować. Leki, które zawierają probenecyd mogą opóźniać wydalanie diklofenaku. Diklofenak można podawać jednocześnie z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi bez wpływu na ich działanie kliniczne. Jednakże wystąpiły pojedyncze przypadki zarówno działania hipoglikemizującego jak i hiperglikemizującego, które spowodowały konieczność zmiany dawkowania leków przeciwcukrzycowych w trakcie leczenia diklofenakiem. Z tego powodu monitorowanie stężenia glukozy we krwi jest konieczne podczas terapii skojarzonej. Odnotowano pojedyncze przypadki wystąpienia drgawek, które mogły być spowodowane jednoczesnym stosowaniem chinolonów i NLP). Kolestypol i cholestyramina indukują opóźnienie lub zmniejszenie wchłaniania diklofenaku. Dlatego zaleca się przyjmowanie diklofenaku co najmniej 1 h przed lub 4-6 h po przyjęciu kolestypolu/cholestyraminy. Zaleca się zachowanie ostrożności dotyczącej przepisywania diklofenaku z silnymi inhibitorami CYP2C9 (takimi jak sulfinpyrazon i worykonazol), ze względu na możliwość znacznego zwiększenia stężenia i ekspozycji na diklofenak w wyniku hamowania metabolizmu diklofenaku.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne NLPZ (skurcz oskrzeli, astma oskrzelowa, pokrzywka albo ostry nieżyt nosa po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych leków hamujących syntezę prostaglandyn w wywiadzie), niespecyficzne zaburzenia krwiotworzenia, czynna albo nawracająca choroba wrzodowa i/lub krwawienie z przewodu pokarmowego (co najmniej 2 oddzielne epizody potwierdzonego owrzodzenia albo krwawienia), krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacja związane z przyjmowaniem NLPZ w wywiadzie, czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, krwawienie lub perforacja, czynne krwawienie z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienie, ciężka niewydolność wątroby lub nerek, stwierdzona zastoinowa niewydolność serca (klasa II–IV wg NYHA), choroba niedokrwienna serca, choroba naczyń obwodowych i/lub naczyń mózgowych, III trymestr ciąży. Nie stosować u osób do 18. rż.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
