Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy metody niefarmakologiczne (dieta, ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) nie są wystarczająco skuteczne.
Dawkowanie
Lek należy przyjmować na krótko przed posiłkiem lub w trakcie posiłku. W okresie leczenia należy zachowywać odpowiednią dietę oraz aktywność fizyczną. Preparat nie jest skuteczny, jeżeli chory nie przestrzega zaleconej diety.
Dawkowanie zależy od wyników oznaczeń stężenia glukozy we krwi i w moczu. Początkowo 1 mg na dobę; jeżeli nie uzyska się odpowiedniej kontroli glikemii, lekarz zaleci dalsze zwiększanie dawki w odstępach 1–2 tygodniowych do dawki zapewniającej skuteczną kontrolę stężenia glukozy we krwi (2, 3 lub 4 mg na dobę). Dawka większa niż 4 mg/dobę tylko w wyjątkowych przypadkach prowadzi do dalszego zwiększenia skuteczności leczenia. Dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę.
Preparat należy przyjmować 1 raz na dobę, najlepiej bezpośrednio przed lub w trakcie śniadania, ewentualnie - gdy pominięto śniadanie - bezpośrednio przed lub w trakcie pierwszego głównego posiłku. W przypadku pominięcia dawki leku, nie należy zwiększać następnej dawki. Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzać) popijając niewielką ilością wody.
Preparat może być stosowany w skojarzeniu z metforminą lub insuliną. Leczenie skojarzone może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza.
Lekarz może także zalecić preparat w celu zastąpienia innych dotychczas stosowanych doustnych leków przeciwcukrzycowych (w wyjątkowych przypadkach może to dotyczyć także insuliny). W takim przypadku, aby uniknąć wystąpienia hipoglikemii skutkiem wzajemnego nasilenia działania leków, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
W okresie leczenia może wystąpić konieczność dostosowania dawkowania. Aby zapobiec wystąpieniu hipo- lub hiperglikemii, w przypadku zmiany trybu życia, zmiany masy ciała lub wystąpienia innych okoliczności wpływających na kontrolę stężenia glukozy we krwi należy skonsultować się z lekarzem.
W przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby lub nerek stosowanie preparatu jest przeciwwskazane; konieczne jest leczenie z zastosowaniem insuliny.
Działanie
Doustny lek hipoglikemizujący z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Działanie glimepirydu polega głównie na stymulowaniu wydzielania insuliny przez komórki beta trzustki. Ponadto glimepiryd zwiększa wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę oraz zmniejsza wychwyt insuliny przez wątrobę. Biodostępność podanego doustnie glimepirydu jest całkowita. Maksymalne stężenie leku w surowicy krwi jest osiągane w ciągu ok. 2,5 h po podaniu. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi >99%. Średni T0,5 wynosi 5-8 h. Lek jest wydalany w 58% z moczem oraz w 35% z kałem. Zarówno w moczu, jak i w kale zidentyfikowano dwa metabolity (pochodną hydroksylową i pochodną karboksylową), najprawdopodobniej powstałe w wyniku przemian w wątrobie (głównie przez CYP2C9). Po doustnym podaniu glimepirydu końcowy T0,5 tych metabolitów wynosił odpowiednio 3-6 h i 5-6 h.
Skład
Lek zawiera substancję: glimepiryd w dawce 2 mg
Działania niepożądane
Rzadko: hipoglikemia, zmiany w obrazie krwi (trombocytopenia, leukopenia, granulocytopenia, agranulocytoza, erytropenia, niedokrwistość hemolityczna, pancytopenia) - zwykle odwracalne po odstawieniu leku. Bardzo rzadko: alergiczne zapalenie naczyń, łagodne reakcje nadwrażliwości, które mogą nasilić się do reakcji nadwrażliwości o ciężkim przebiegu (duszność, obniżone ciśnienie krwi, wstrząs), nudności, wymioty, biegunka, wrażenie pełnego żołądka, ból brzucha, upośledzenie czynności wątroby (np. z cholestazą i żółtaczką), zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zmniejszenie stężenie sodu w surowicy. Częstość nieznana: krzyżowa zdolność wywoływania alergii na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy lub pokrewne substancje chemiczne, przemijające zaburzenia widzenia (szczególnie na początku leczenia), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, reakcje nadwrażliwości ze strony skóry, takie jak świąd, wysypka, pokrzywka i nadwrażliwość na światło.
Interakcje
Glimepiryd jest metabolizowany z udziałem izoenzymu 2C9 cytochromu P450. Równoległe stosowanie leków, które hamują aktywność tego izoenzymu, takich jak np. flukonazol, znacząco zwiększa ogólnoustrojową ekspozycję na glimepiryd. Równoległe stosowanie leków, które zwiększają aktywność izoenzymu 2C9, takich jak np. ryfampicyna, może zmniejszać skuteczność działania preparatu.
Równoległe stosowanie niżej wymienionych leków nasila hipoglikemizujące działanie preparatu i może prowadzić do wystąpienia hipoglikemii:
· insulina
· doustne leki przeciwcukrzycowe (np. metformina)
· fenylbutazon, oksyfenbutazon, azapropazon
· salicylany i kwas p-aminosalicylowy
· steroidy anaboliczne i męskie hormony płciowe
· chloramfenikol
· niektóre sulfonamidy długo działające
· tetracykliny
· chinolony
· klarytromycyna
· leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, takie jak: warfaryna, fenprokumon, acenokumarol
· fenfluramina
· dizopiramid
· fibraty
· inhibitory konwertazy angitensyny (inhibitory ACE)
· inhibitory MAO
· fluoksetyna
· sulfinpirazon, probenecyd, allopurynol
· sympatykolityki
· mikonazol, flukonazol
· cyklofosfamid, trofosfamid, ifosfamid
· pentoksyfiliny (jedynie w przypadku dużych dawek podawanych pozajelitowo)
· trytokwalina.
Równoległe stosowanie niżej wymienionych leków osłabia hipoglikemizujące działanie preparatu i może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii:
· estrogeny, progestageny
· leki moczopędne (saluretyki, diuretyki tiazydowe)
· glikokortykosteroidy
· leki stosowane w leczeniu zaburzeń czynności tarczycy
· pochodne fenotiazyny, chlorpromazyna
· adrenalina i sympatykomimetyki
· kwas nikotynowy (duże dawki) i pochodne kwasu nikotynowego
· leki przeczyszczające (długotrwale stosowane)
· fenytoina
· diazoksyd
· glukagon
· barbiturany
· ryfampicyna
· acetazolamid.
Klonidyna, rezerpina, leki z grupy beta-blokerów, antagoniści receptora histaminowego H2 mogą powodować zarówno nasilenie, jak i osłabienie działania hipoglikemizującego. Objawy hipoglikemii mogą być osłabione lub zniesione przez równoczesne stosowanie: beta-blokerów, innych sympatykolityków, klonidyny, guanetydyny, rezerpiny. Glimepiryd może zarówno nasilać, jak i osłabiać działanie pochodnych kumaryny.
Spożywanie alkoholu może osłabiać lub nasilać hipoglikemizujące działanie preparatu w sposób nieprzewidywalny.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na glimepiryd lub inne pochodne sulfonylomocznika, lub sulfonamidy, albo na którąkolwiek substancję pomocniczą. Cukrzyca typu 1 (insulinozależna). Śpiączka cukrzycowa. Kwasica ketonowa. Ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek lub wątroby konieczne jest leczenie insuliną.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
