Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Interakcje
Opis
WskazaniaLek Diagen jest stosowany w leczeniu pewnej postaci cukrzycy (cukrzycy typu 2) u osób dorosłych, kiedy przestrzeganie samej diety, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie wystarczają do utrzymania prawidłowego stężenia cukru we krwi.
Dawkowanie
Dawkę ustala lekarz, w zależności od stężenia cukru we krwi i w moczu.
Wszelkie zmiany związane z czynnikami zewnętrznymi (np. zmniejszenie masy ciała, zmiana stylu życia, stres) lub poprawa kontroli stężenia cukru we krwi mogą powodować konieczność zmiany dawek gliklazydu.
Zalecana dawka wynosi od pół tabletki do 2 tabletek (od 30 mg do maksymalnie 120 mg) przyjmowanych jednorazowo w czasie śniadania. Dawka zależy od odpowiedzi organizmu na leczenie.
Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 30 mg raz na dobę. Jeśli stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, lekarz może zwiększyć dawkę w kolejnych odstępach zwykle nie częściej niż co 1 miesiąc.
W leczeniu skojarzonym lekiem Diagen z metforminą, inhibitorem alfa-glukozydazy lub insuliną właściwa dawka każdego leku zostanie indywidualnie dobrana przez lekarza.
Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Diagen jest zbyt silne lub zbyt słabe.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Połknąć połowę tabletki lub całą tabletkę(i) jednorazowo. Nie żuć ani nie rozgniatać.
Tabletkę(i) należy popić szklanką wody w porze śniadania (najlepiej codziennie o tej samej porze).
Zawsze należy zjeść posiłek po przyjęciu tabletki(ek).
Działanie
Substancją czynną preparatu jest gliklazyd. Jest to doustny lek przeciwcukrzycowy z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Leki te stosuje się w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy typu 2 (dawniej stosowano termin „cukrzyca insulinoniezależna”). Gliklazyd zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki w odpowiedzi na fizjologiczny bodziec jakim jest glukoza. Mechanizm działania polega na wiązaniu gliklazydu z białkiem błonowym komórek beta co skutkuje zamknięciem kanału potasowego i depolaryzacją błony komórkowej. Depolaryzacja powoduje otwarcie kanałów wapniowych i napływ jonów wapnia do wnętrza komórki. Zwiększone stężenie wewnątrzkomórkowego wapnia staje się sygnałem do uwalniania insuliny. Gliklazyd wywiera także wpływ na naczynia zmniejszając formowanie się mikrozakrzepów. Hamuje agregację płytek krwi oraz wpływa na przyspieszenie procesów fibrynolizy poprzez nasilenie przekształceń nieczynnego plazminogenu do aktywnej plazminy, będącej kluczowym enzymem fibrynolitycznym. Po podaniu doustnym gliklazyd dobrze się wchłania. Stężenie leku w osoczu zwiększa się stopniowo przez 6 godzin po przyjęciu leku w postaci zmodyfikowanym uwalnianiu, a następnie utrzymuje się na stałym poziomie pomiędzy 6.–12. godziną po podaniu. Gliklazyd metabolizowany jest głównie w wątrobie i wydalany z moczem, przede wszystkim w postaci metabolitów. Metabolity gliklazydu nie wykazują działania hipoglikemizującego.
Skład
Substancja czynna
Substancją czynną jest gliklazyd. Każda tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 60 mg gliklazydu.
Pozostałe składniki
hypromeloza, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian.
Działania niepożądane
Należy przerywać stosowanie leku oraz natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych:
zmniejszenie liczby białych i czerwonych krwinek oraz płytek krwi (może powodować zmęczenie, łatwe powstawanie siniaków, gorączkę, częste krwawienia z nosa i zwiększone ryzyko zakażenia, np. zapalenie gardła, owrzodzenia jamy ustnej)
zaburzenia czynności wątroby, takie jak zapalenie wątroby, które mogą powodować nudności (mdłości), wymioty, utratę apetytu, gorączkę, świąd, zażółcenie skóry i oczu, ciemny kolor moczu, jasne stolce, co może prowadzić do niewydolności wątroby
fioletowe punkty i plamy na skórze; owrzodzenia skóry najczęściej na nogach, pośladkach lub na tułowiu; pęcherze na skórze; pokrzywka, która może trwać dłużej niż 24 godziny oraz otwarte rany z martwicą tkanek
ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona z nasilonym pokrywaniem się skóry pęcherzami oraz krwawieniem w okolicy warg, oczu, ust, nosa i narządów płciowych, a także z toksyczną martwicą naskórka, które mogą powodować wysypkę, pęcherze lub łuszczenie skóry
reakcja na lek, która może obejmować czerwoną wysypkę z wyczuwalnymi guzkami, podwyższoną temperaturę, powiększenie węzłów chłonnych (np. pod pachami) i ogólne złe samopoczucie. Badania krwi mogą pokazywać zmiany w czynności wątroby lub zmiany liczby niektórych rodzajów krwinek
obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, trudności w oddychaniu lub połykaniu
Inne działania niepożądane
Bardzo rzadko: mogą wystąpić u 1 na 10 000 osób
zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, które może powodować bladość, zmęczenie, ból głowy, zawroty głowy
reakcje skórne, takie jak wysypka, zaczerwienienie, świąd, pokrzywka, czerwona uwypuklająca się wysypka
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, które może być widoczne w badaniach krwi.
Częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
zaburzenia widzenia w wyniku zmiany w stężeniu glukozy we krwi
zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia)
Objawy te zazwyczaj znikają po przerwaniu leczenia.
Zaburzenia przewodu pokarmowego
Obserwowano ból brzucha, nudności (mdłości), wymioty, niestrawność, biegunka, zaparcia. Działania te są mniejsze w przypadku przyjmowania leku Diagen ze śniadaniem, tak jak jest to zalecane.
Przeciwwskazania
jeśli pacjent ma uczulenie na gliklazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
jeśli pacjent ma uczulenie na inne leki z tej samej grupy (pochodne sulfonylomocznika, np. glipizyd) lub inne pochodne (sulfonamidy, np. hydrochlorotiazyd)
jeśli u pacjenta występuje cukrzyca insulinozależna (typu I)
jeśli występują związki ketonowe i cukier w moczu (może to oznaczać, że u pacjenta występuje kwasica ketonowa), stany przedśpiączkowe lub śpiączka cukrzycowa
jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek lub wątroby
jeśli pacjent przyjmuje mikonazol stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych
jeśli pacjentka karmi piersią
OstrzeżeniaPrzed rozpoczęciem stosowania leku Diagen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Ten lek powinien być przyjmowany tylko w przypadku regularnego spożywania pokarmów (łącznie ze śniadaniem). Ważne jest regularne spożywanie węglowodanów z powodu zwiększonego ryzyka obniżenia stężenia cukru we krwi (hipoglikemia) w przypadku opóźnienia lub pominięcia posiłku, spożycia niewłaściwej ilości posiłku lub gdy posiłek jest ubogi w węglowodany.
Należy przestrzegać planu leczenia zaleconego przez lekarza, aby osiągnąć właściwy poziom cukru we krwi.
Oznacza to, że oprócz regularnego przyjmowania tabletek, należy przestrzegać diety, być aktywnym fizyczne, a w razie konieczności, zmniejszyć masę ciała.
Podczas leczenia gliklazydem konieczne jest regularne oznaczanie stężenia cukru we krwi (i ewentualnie w moczu) oraz oznaczanie również glikozylowanej hemoglobiny (HbA1c).
Ryzyko zmniejszonego stężenia cukru we krwi (hipoglikemii) może być zwiększone podczas pierwszych tygodni leczenia. Z tego względu szczególnie konieczna jest dokładna kontrola lekarska, w tym samokontrola stężenia glukozy we krwi, jeżeli to konieczne.
Małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia) może wystąpić, jeśli:
pacjent przyjmuje posiłki nieregularnie lub pomija posiłki
pacjent pości
pacjent jest niedożywiony
pacjent zmienia dietę
pacjent zwiększa aktywność fizyczną, a spożycie węglowodanów nie jest wystarczające;
pacjent spożywa alkohol, zwłaszcza, gdy pomija posiłki
pacjent zażywa w tym samym czasie inne leki lub naturalne preparaty
pacjent przyjmuje za duże dawki gliklazydu
u pacjenta występują szczególne zaburzenia hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy)
czynność nerek lub wątroby jest poważnie osłabiona
pacjent ma poważne problemy z sercem lub układem krążenia (wpływającymi na krążenie w naczyniach krwionośnych, takie jak dławica piersiowa)
Jeśli pacjent ma małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemię), mogą wystąpić nastepujące objawy:
ból głowy
silny głód
uczucie mdłości (nudności)
wymioty
zmęczenie
zaburzenia snu
niepokój
agresja
osłabiona koncentracja
zmniejszenie czujności i czasu reakcji
depresja
splątanie
zaburzenia mowy lub widzenia, które mogą obejmować trudności w czytaniu lub pisaniu
drżenie
zaburzenia czucia
osłabienie mięśni, częściowy paraliż
zawroty głowy
poczucie braku siły
Mogą także wystąpić następujące objawy:
pocenie się
wilgotna skóra
lęk
szybkie lub nieregularne bicie serca
wysokie ciśnienie krwi
nagły, silny ból w klatce piersiowej, który może promieniować do sąsiadujących okolic (dławica piersiowa)
Jeśli wystąpią następujące objawy, należy skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem:
Jeśli stężenie cukru we krwi dalej się zmniejsza, może wystąpić znaczne splątanie (majaczenie), drgawki, utrata samokontroli, płytki oddech, wolne bicie serca, pacjent może stracić przytomność, które może stanowić zagrożenie dla życia.
W większości przypadków objawy małego stężenia cukru we krwi znikają bardzo szybko, gdy pacjent spożyje trochę cukru, np. tabletki z glukozą, kostki cukru, wypije słodki sok, osłodzoną herbatę.
Z tego względu należy zawsze nosić przy sobie pewne produkty z cukrem (tabletki z glukozą, kostki cukru).
Należy pamiętać, że sztuczne słodziki nie są skuteczne. Należy skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem, jeśli spożycie cukru nie pomaga, jeśli objawy powracają lub trwają przez długi czas.
Objawy małego stężenia cukru mogą nie wystąpić, mogą być słabo zaznaczone lub rozwijać się bardzo powoli, lub pacjent może nie być świadomy, że stężenie cukru we krwi zmniejszyło się. Może się to zdarzyć, gdy pacjent jest w podeszłym wieku i przyjmuje pewne leki (np. działające na ośrodkowy układ nerwowy i beta-adrenolityki).
W stresujących sytuacjach (np. wypadki, operacje chirurgiczne, zakażenie, gorączka, itd.) lekarz tymczasowo może zmienić leczenie na terapię insuliną.
Objawy dużego stężenia cukru we krwi (hiperglikemia) mogą wystąpić, gdy gliklazyd nie zmniejszył jeszcze wystarczająco stężenia cukru we krwi, jeśli pacjent nie stosował się do planu leczenia zaleconego przez lekarza, jeśli stosuje preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) lub w szczególnych stresujących sytuacjach. Może to być pragnienie, częste oddawanie moczu, suchość w jamie ustnej, sucha, swędząca skóra, zakażenia skóry i zmniejszona aktywność.
Interakcje
Nie należy stosować leku Diagen jeśli pacjent przyjmuje mikonazol w leczeniu zakażeń grzybiczych.
Działanie zmniejszające stężenie cukru we krwi gliklazydu może być nasilone, a objawy małego stężenia cukru we krwi mogą wystąpić, kiedy jest przyjmowany jeden z następujących leków:
inne leki stosowane w leczeniu wysokiego poziomu glukozy (insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe, jak akarboza, tiazolidinediony (np. egpioglitazon), metformina, agoniści receptora GLP-1 (np. eksenatyd, liraglutyd, liksysenatyd lub albiglutyd))
antybiotyki (np. sulfonamidy, klarytromycyna)
leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego lub niewydolności serca (betaadrenolityki, inhibitory ACE, takie jak kaptopryl czy enalapryl)
leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (mikonazol, flukonazol)
leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy (leki blokujące receptory H2)
leki stosowane w leczeniu depresji (inhibitory MAO)
leki przeciwbólowe lub przeciwreumatyczne (fenylbutazon, leki przeciwzapalne)
leki zawierające alkohol
Działanie zmniejszające stężenie cukru we krwi gliklazydu może być osłabione, a objawy podwyższonego stężenia cukru we krwi mogą wystąpić, kiedy jest przyjmowany jeden z następujących leków:
leki stosowane w leczeniu chorób ośrodkowego układu nerwowego (chlorpromazyna)
leki przeciwzapalne (kortykosteroidy). Ważna jest samokontrola poziomu glukozy we krwi w przypadku stosowania tego leku, zwłaszcza na początku leczenia
leki stosowane w leczeniu astmy lub stosowane podczas porodu (dożylnie podawane salbutamol, rytodryna, terbutalina). Ważna jest samokontrola poziomu glukozy we krwi w przypadku stosowania tych leków
leki stosowane w leczeniu chorób piersi, ciężkich krwawień miesiączkowych i endometriozy (danazol). Ważna jest samokontrola poziomu glukozy we krwi i w moczu w przypadku stosowania tych leków
preparaty zawierjące ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) stosowane w leczeniu łagodnej depresji
W przypadku stosowania leku Diagen jednocześnie z lekami należącymi do grupy antybiotyków zwanych fluorochinolonami, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, mogą wystąpić zaburzenia stężenia glukozy we krwi (małe i duże stężenie cukru we krwi).
Lek Diagen może zwiększyć działanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny).
Należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania innych leków. Jeśli pacjent idzie do szpitala, powinien poinformować personel medyczny, że przyjmuje lek Diagen.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
