Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Glikokortykosteroidy powinny być stosowane jedynie w terapii objawowej, oprócz przypadków zaburzeń endokrynologicznych, kiedy są stosowane jako leczenie substytucyjne.
A. Podanie domięśniowe
W przypadku, kiedy leczenie doustne nie może być zastosowane, metyloprednizolonu octan podawany domięśniowo stosuje się w wymienionych poniżej wskazaniach.
Zaburzenia endokrynologiczne
Pierwotna lub wtórna niedoczynność kory nadnerczy (hydrokortyzon lub kortyzon są lekami z wyboru; w razie konieczności syntetyczne analogi mogą być stosowane jednocześnie z mineralokortykosteroidami; u niemowląt i dzieci uzupełniające podawanie mineralokortykosteroidów jest szczególnie istotne).
Ostra niedoczynność kory nadnerczy (hydrokortyzon lub kortyzon są lekami z wyboru; leczenie uzupełniające mineralokortykosteroidami może być konieczne, szczególnie w przypadku stosowania syntetycznych analogów).
- Pierwotna lub wtórna niedoczynność kory nadnerczy.
- Ostra niedoczynność kory nadnerczy.
- Wrodzony przerost nadnerczy.
- Hiperkalcemia w przebiegu choroby nowotworowej.
- Nieropne zapalenia tarczycy.
Choroby reumatyczne
Leczenie wspomagające do krótkotrwałego stosowania (w czasie epizodu zaostrzenia lub pogorszenia stanu zdrowia) w przebiegu:
- pourazowej choroby zwyrodnieniowej stawów
- zapalenia nadkłykcia
- zapalenia błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów
- ostrego nieswoistego zapalenia pochewki ścięgna
- reumatoidalnego zapalenia stawów, w tym młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów (w niektórych przypadkach może być wymagane podawanie małych dawek jako leczenie podtrzymujące)
- łuszczycowego zapalenia stawów
- ostrego dnawego zapalenia stawów
- zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa
- ostrego i podostrego zapalenia kaletki maziowej
Układowe choroby tkanki łącznej
W okresie zaostrzenia lub jako leczenie podtrzymujące w przebiegu:
- tocznia rumieniowatego układowego
- układowego zapalenia wielomięśniowego i zapalenia skórno-mięśniowego
- ostrego reumatycznego zapalenia mięśnia sercowego
Choroby dermatologiczne
- pęcherzyca
- pęcherzowe opryszczkowate zapalenie skóry
- ciężka odmiana rumienia wielopostaciowego (zespół Stevensa-Johnsona)
- ciężka postać łojotokowego zapalenia skóry
- złuszczające zapalenie skóry
- ziarniniak grzybiasty
- ciężka postać łuszczycy
Choroby alergiczne
Leczenie ciężkich lub uniemożliwiających normalne funkcjonowanie chorób alergicznych, w przypadku, kiedy tradycyjne metody leczenia są nieskuteczne:
- astma oskrzelowa
- reakcja nadwrażliwości na leki
- wyprysk kontaktowy (kontaktowe zapalenie skóry)
- reakcje pokrzywkowe po transfuzji
- atopowe zapalenie skóry
- ostry nietowarzyszący infekcji obrzęk krtani (lekiem pierwszego wyboru jest adrenalina)
- choroba posurowicza
- sezonowy lub całoroczny alergiczny nieżyt nosa
Choroby oczu
Ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne obejmujące oko i jego przydatki, takie jak:
- półpasiec oczny
- reakcja nadwrażliwości na leki
- zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego
- zapalenie w obrębie przedniego odcinka oka
- zapalenie naczyniówki i siatkówki
- alergiczne zapalenie spojówek
- rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka
- alergiczne brzeżne owrzodzenia rogówki
- zapalenie nerwu wzrokowego
- zapalenie rogówki
Choroby przewodu pokarmowego
Wspomagająco w ostrej fazie, w przebiegu:
- wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (leczenie układowe)
- choroby Crohna (leczenie układowe)
Choroby układu oddechowego
- piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc, jednocześnie z odpowiednim chemioterapeutycznym leczeniem przeciwgruźliczym
- objawowa sarkoidoza płuc
- beryloza (pylica berylowa)
- zespół Loefflera niepoddający się leczeniu innymi produktami leczniczymi
- zachłystowe zapalenie płuc
Choroby krwi
- wtórna małopłytkowość u dorosłych
- niedobór erytroblastów w szpiku (erytroblastopenia)
- nabyta (autoimmunologiczna) niedokrwistość hemolityczna
- wrodzona niedokrwistość hipoplastyczna
Choroby nowotworowe
Leczenie paliatywne:
- białaczki i chłoniaków u dorosłych
- ostrej białaczki u dzieci
Obrzęki
W celu wywołania diurezy albo remisji proteinurii (białkomoczu) w zespole nerczycowym:
- bez mocznicy
- idiopatycznym
- w przebiegu tocznia rumieniowatego
Układ nerwowy
- zaostrzenie w przebiegu stwardnienia rozsianego
Inne
- Gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych przy obecności bloku podpajęczynówkowego lub w sytuacji zagrożenia blokiem podpajęczynówkowym z odpowiednim leczeniem przeciwgruźliczym.
- Włośnica z zajęciem układu nerwowego lub mięśnia sercowego.
B. Podanie dostawowe
Podanie do kaletki maziowej
Podanie okołostawowe
Metyloprednizolonu octan jest wskazany do krótkotrwałego podawania, jako terapia uzupełniająca w:
- zapaleniu błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów
- zapaleniu nadkłykcia
- reumatoidalnym zapaleniu stawów
- ostrym nieswoistym zapaleniu pochewki ścięgna
- ostrym i podostrym zapaleniu kaletki maziowej
- pourazowej chorobie zwyrodnieniowej stawów
- ostrym dnawym zapaleniu stawów
C. Podanie na zmianę chorobową
Metyloprednizolonu octan jest wskazany do iniekcji bezpośrednio do zmian chorobowych w następujących stanach:
- keloidy
- ograniczone miejscowo, przerostowe, nacieknięte, zapalne zmiany w przebiegu:
- liszaja płaskiego
- łuszczycy plackowatej
- ziarniniaka obrączkowatego
- przewlekłego liszaja prostego (ograniczonego neurodermitu)
- toczeń rumieniowaty krążkowy (ogniskowy)
- łysienie plackowate
- obumieranie tłuszczowate skóry
Metyloprednizolu octan może mieć również zastosowanie w leczeniu guzów torbielowatych, zapaleń rozcięgien lub zapaleń ścięgien (ganglionów).
D. Podanie doodbytnicze
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Dawkowanie
Lek stosuje się w przypadku braku możliwości prowadzenia kortykoterapii doustnej.
Działanie
Zaburzenia endokrynologiczne, choroby reumatyczne, choroby tkanki łącznej, choroby dermatologiczne, choroby alergiczne, procesy zapalne i alergiczne w obrębie oczu, okresy zaostrzeń chorób przewodu pokarmowego, choroby układu oddechowego, choroby układu krwiotwórczego, leczenie paliatywne chorób nowotworowych, zespół nerczycowy, obrzęki w przebiegu tocznia rumieniowatego, ostry rzut stwardnienia rozsianego, gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, włośnica z zajęciem układu nerwowego lub mięśnia sercowego. Szczegółowe wskazania – patrz: zarejestrowane materiały producenta. I.m. Indywidualnie, zwykle 20–120 mg/tydz. Ilość leku podawanego i.m. 1 ×/tydz. oblicza się, mnożąc dobową dawkę leku podawanego p.o. przez 7. Szczegóły – patrz: zarejestrowane materiały producenta.
Leczenie uzupełniające: zapalenia błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów, RZS, ostrego nieswoistego zapalenia pochewki ścięgna, ostrego i podostrego zapalenia kaletki maziowej, pourazowej choroby zwyrodnieniowej stawów, ostrego dnawego zapalenia stawów. Dostawowo i do tkanek miękkich. W zależności od wielkości stawu i nasilenia choroby: 4–80 mg, można powtarzać co 1–5 tyg.
Bliznowce, ograniczone zmiany przerostowe, naciekowe i zapalne (liszaj płaski, łuszczyca, ziarniniak obrączkowaty, liszaj przewlekły prosty), toczeń rumieniowaty krążkowy, obumieranie tłuszczowate skóry, łysienie plackowate, guzy torbielowate, zapalenie rozcięgien lub ścięgien (gangliony). Wstrzyknięcia do okolicy zmienionej chorobowo. 20–60 mg, zwykle powtarzając 1–4 razy w zależności od rodzaju choroby i czasu utrzymywania się poprawy.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Wlewki doodbytnicze lub doodbytniczy wlew ciągły. 40–120 mg leku rozpuszczonego w 30–300 ml wody 3–7 ×/tydz. przez 2 tyg. lub dłużej.
Skład
Preparat zawiera substancję: metyloprednizolon (octan metyloprednizolonu) 40 mg/ml
Działania niepożądane
Częstość nieznana: zakażenia oportunistyczne, zakażenia, zapalenie otrzewnej (może być pierwszym objawem przedmiotowym lub podmiotowym zaburzeń żołądka i jelit, takich jak perforacja, zaparcie lub zapalenie trzustki), zakażenia w miejscu wstrzyknięcia, leukocytoza, nadwrażliwość na lek, reakcja anafilaktyczna, reakcja anafilaktoidalna, zespół Cushinga, niedoczynność przysadki, zespół odstawienia steroidów, kwasica metaboliczna, lipomatoza nadtwardówkowa, zatrzymanie sodu, zatrzymanie płynów, alkaloza hipokaliemiczna, dyslipidemia, pogorszenie tolerancji glukozy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę (lub doustne leki przeciwcukrzycowe u chorych na cukrzycę), lipomatoza, zwiększenie łaknienia (co może prowadzić do zwiększenia wagi), zaburzenia afektywne (w tym nastrój depresyjny, nastrój euforyczny, chwiejność emocjonalna, uzależnienie od leków, myśli samobójcze), zaburzenia psychotyczne (w tym mania, urojenia, omamy i schizofrenia), zaburzenia psychiczne, zmiany osobowości, stan splątania, zaburzenia lękowe, wahania nastroju, nieprawidłowe zachowanie, bezsenność, drażliwość, zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego z tarczą zastoinową (łagodne nadciśnienie śródczaszkowe), napady drgawkowe, amnezja, zaburzenia poznawcze, zawroty głowy, ból głowy, chorioretinopatia, ślepota (rzadkie przypadki związane z leczeniem podawanym wokół zmiany w okolicach twarzy i głowy), zaćma, jaskra, wytrzeszcz, nieostre widzenie (rzadko), zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zastoinowa niewydolność serca (u podatnych pacjentów), zdarzenia zakrzepowe, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, zator tętnicy płucnej, czkawka, wrzody trawienne (z możliwą perforacją wrzodu trawiennego i krwawieniem z wrzodów trawiennych), perforacja jelit, krwawienie z żołądka, zapalenie trzustki, wrzodziejące zapalenie przełyku, zapalenie przełyku, rozdęcie brzucha, ból brzucha, biegunka, dyspepsja, nudności, zapalenie wątroby, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT), obrzęk naczynioruchowy, nadmierne owłosienie, wybroczyny punktowe, wylewy krwawe podskórne lub dotkankowe, zanik skóry, rumień, nadmierne pocenie się, rozstępy skórne, wysypka, świąd, pokrzywka, trądzik, hiperpigmentacja skóry, hipopigmentacja skóry, osłabienie mięśni, ból mięśniowy, miopatia, zanik mięśni, osteoporoza, martwica kości, złamania patologiczne, neuropatyczne zwyrodnienie stawów, bóle stawowe, zahamowanie wzrostu, nieregularne miesiączki, jałowy ropień, zaburzone gojenie się ran, obrzęk obwodowy, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zmniejszenie tolerancji węglowodanów, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie stężenia wapnia w moczu, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zahamowanie reakcji w testach skórnych, urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach, złamanie kompresyjne kręgosłupa, zerwanie ścięgna. Możliwe działania niepożądane występujące po podaniu leku przeciwwskazanymi drogami. Zgłaszano ciężkie zdarzenia medyczne w związku z podaniem dooponowym/nadtwardówkowym: zapalenie pajęczynówki, zaburzenia czynności żołądka i jelit lub pęcherza moczowego, ból głowy, zapalenie opon mózgowych, niedowład poprzeczny/porażenie poprzeczne, napady drgawkowe, zaburzenia czucia. Podanie donosowe: przemijające lub trwałe pogorszenie widzenia ze ślepotą włącznie, reakcje uczuleniowe, nieżyt nosa. Podanie do gałki ocznej: przemijające lub trwałe pogorszenie widzenia ze ślepotą włącznie, podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zapalenie gałki ocznej, zapalenie okołogałkowe (z reakcjami uczuleniowymi włącznie), zakażenia, złogi lub martwica w miejscu wstrzyknięcia. Inne miejsca wstrzyknięcia (skóra pokrywająca czaszkę, migdałki gardłowe, zwój klinowopodniebienny): ślepota.
Interakcje
Leki hamujące aktywność CYP3A4 zwykle zmniejszają klirens wątrobowy i zwiększają stężenie w osoczu leków będących substratami CYP3A4, takich jak metyloprednizolon. W przypadku jednoczesnego stosowania inhibitora CYP3A4 może wystąpić konieczność dostosowania dawki metyloprednizolonu w celu uniknięcia działania toksycznego steroidów. Do inhibitorów CYP3A4 należą: izoniazyd; aprepitant, fosaprepitant (są też substratami CYP3A4); itrakonazol, ketokonazol (są też substratami CYP3A4); inhibitory proteazy HIV np. indynawir i rytonawir (są też substratami CYP3A4) mogą zwiększać stężenie kortykosteroidów w osoczu, a kortykosteridy mogą indukować metabolizm inhibitorów proteazy HIV, co może spowodować zmniejszenie ich stężenia w osoczu; kobicystat; diltiazem (jest też substratem CYP3A4); środki antykoncepcyjne (doustne) - etynyloestradiol/noretyndron (są też substratami CYP3A4); sok grejpfrutowy; cyklosporyna (w przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny i metyloprednizolonu występuje wzajemne hamowanie metabolizmu, co może zwiększać stężenie jednego lub obu leków w osoczu - istnieje możliwość, że zwiększy się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem jednego z leków, ponadto w czasie jednoczesnego stosowania metyloprednizolonu i cyklosporyny donoszono o występowaniu drgawek); klarytromycyna, erytromycyna (są też substratami CYP3A4); troleandomycyna. Leki indukujące aktywność CYP3A4 zwykle zwiększają klirens wątrobowy, co powoduje zmniejszenie stężenia w osoczu leków będących substratami CYP3A4. W przypadku jednoczesnego podawania może być konieczne zwiększenie dawki metyloprednizolonu, aby uzyskać oczekiwany wynik. Do induktorów CYP3A4 należą: ryfampicyna; karbamazepina (jest też substratem CYP3A4); fenobarbital, fenytoina. Obecność innego substratu CYP3A4 może mieć wpływ na klirens wątrobowy metyloprednizolonu, co wymaga odpowiedniego dostosowania dawki. Istnieje możliwość, że przy jednoczesnym podawaniu zwiększy się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem jednego z leków. Do substratów CYP3A4 (oprócz powyżej opisanych) należą: cyklofosfamid, takrolimus. Wpływ metyloprednizolonu na doustne leki przeciwzakrzepowe jest zmienny. Donoszono o zwiększonym i zmniejszonym działaniu leków przeciwzakrzepowych podawanych jednocześnie z kortykosteroidami. Dlatego należy kontrolować wskaźniki krzepnięcia krwi, aby zapewnić odpowiednie działanie przeciwzakrzepowe. Kortykosteroidy mogą wpływać na działanie leków przeciwcholinergicznych. Podczas jednoczesnego stosowania dużych dawek kortykosteroidów i leków przeciwcholinergicznych, np. leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, donoszono o ostrej miopatii. U pacjentów przyjmujących kortykosteroidy zaobserwowano antagonistyczne działanie na mechanizm blokady przewodnictwa nerwowo-mięśniowego pankuronium i wekuronium. Takiej interakcji można oczekiwać w przypadku wszystkich kompetycyjnych blokerów przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Steroidy mogą zmniejszać wpływ inhibitorów cholinoesterazy u pacjentów z miastenią. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych, ponieważ kortykosteroidy mogą zwiększyć stężenie glukozy we krwi. Supresja czynności nadnerczy wywołana inhibitorem aromatazy - aminoglutetymidem może zaostrzyć zmiany hormonalne wywołane przez długotrwałe leczenie glikokortykosteroidami. Jednoczesne stosowanie kortykosteroidów z NLPZ może zwiększać częstość występowania krwawień i owrzodzeń z przewodu pokarmowego. Metyloprednizolon może zwiększać klirens aspiryny podawanej w wysokich dawkach, co może prowadzić do zmniejszenia stężenia salicylanów w surowicy. Przerwanie leczenia metyloprednizolonem może prowadzić do wzrostu stężenia salicylanów w surowicy, co może prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia toksyczności ze strony salicylanów. Gdy kortykosteroidy są podawane jednocześnie z lekami zmniejszającymi stężenie potasu (np. diuretykami), pacjentów należy uważnie obserwować pod kątem rozwoju hipokaliemii. Istnieje także podwyższone ryzyko wystąpienia hipokaliemii w przypadku jednoczesnego stosowania kortykosteroidów oraz amfoterycyny B, ksantynów lub agonistów β2.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, uogólnione zakażenia grzybicze. Nie podawać dokanałowo, nadtwardówkowo, i.v., do nosa, gałki ocznej, skóry pokrywającej czaszkę, jamy ustno-gardłowej, zwoju klinowo-podniebiennego. U osób leczonych kortykosteroidami w dawkach immunosupresyjnych nie stosować szczepionek zawierających żywe atenuowane wirusy.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
