Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
OpisLeczenie objawowe nietrzymania moczu z nagłym parciem i (lub) częstomoczu i parć naglących jakie mogą występować u osób z zespołem pęcherza nadreaktywnego.
DziałanieSpazmolityk urologiczny. Tolterodyna jest specyficznym, kompetycyjnym antagonistą receptorów muskarynowych, selektywnie wpływającym in vivo na receptory znajdujące się w gruczole moczowym oraz gruczołach ślinowych. Jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego i podlega metabolizmowi pierwszego przejścia w wątrobie, który jest katalizowany przez enzym CYP2D6. W jego wyniku powstaje 5-hydroksymetylowa pochodna, główny metabolit tolterodyny o równoważnym działaniu farmakologicznym. Bezwzględna biodostępność tolterodyny wynosi 17% u osób z dobrym metabolizmem (większość pacjentów) oraz 65% u osób ze słabym metabolizmem (brak CYP2D6). Tolterodyna, jak również i jej metabolit osiągają Cmax w czasie 1-3 h. Tolterodyna w postaci kaps. o przedł. uwalnianiu charakteryzuje się wolniejszym wchłanianiem, w rezultacie, Cmax obserwowane jest w czasie 4 (2-6) h po podaniu kaps. Tolterodyna i jej 5-hydroksymetylowy metabolit wiążą się głównie z orosomukoidem. Niezwiązane frakcje wynoszą odpowiednio 3,7% i 36%. Tolterodyna jest intensywnie metabolizowana przez wątrobę. Główna droga metabolizmu, w której pośredniczy polimorficzny enzym CYP2D6, prowadzi do powstania 5-hydroksymetylowego metabolitu. Dalszy metabolizm prowadzi do powstania kwasu 5-karboksylowego i N-dealkilowanych metabolitów kwasu 5-karboksylowego, które stanowią odpowiednio 51% i 29% metabolitów odzyskiwanych w moczu. Istnieje podgrupa populacji ogólnej (ok. 7%) pozbawiona aktywności enzymu CYP2D6. Dla tych osób (o słabym profilu metabolizmu) zidentyfikowaną drogą metabolizmu jest dealkilacja przy udziale CYP3A4 do N–dealkilowanej tolterodyny, która nie przyczynia się do efektu klinicznego. Pozostałą część populacji określa się jako osoby o dobrym profilu metabolizmu. U pacjentów ze słabym metabolizmem obniżony klirens powoduje, iż obserwowane są znacznie większe stężenia tolterodyny we krwi (ok. 7-krotnie) oraz minimalne stężenia metabolitu 5-hydroksymetylowego. Ze względu na różnice we właściwościach wiązania białek pomiędzy tolterodyną, a jej 5-hydroksymetylowym metabolitem, ekspozycja (AUC) niezwiązanej tolterodyny u osób ze słabym metabolizmem jest zbliżona do łącznej ekspozycji niezwiązanej tolterodyny oraz metabolitu 5-hydroksymetylowego u pacjentów z aktywnym enzymem CYP2D6 przy takim samym schemacie dawkowania. Bezpieczeństwo, tolerancja i odpowiedź kliniczna są podobne bez względu na fenotyp. 77% dawki jest wydalane z moczem i 17% z kałem. Mniej niż 1% dawki jest wydalane w postaci niezmienionej, a ok. 4% w postaci 5-hydroksymetylowego metabolitu. Metabolit karboksylowany i korespondujący z nim metabolit dealkilowany stanowią odpowiednio 51% i 29% dawki odzyskanej w moczu. T0,5 tolterodyny podanej w postaci tabl. powl. wynosi 2-3 h u osób z dobrym profilem metabolizmu oraz około 10 h u osób ze słabym metabolizmem (brak CYP2D6); stężenia w stanie stacjonarnym są osiągane w ciągu 2 dni od podania tabletek. T0,5 tolterodyny podanej w postaci kaps. o przedł. uwalnianiu wynosi około 6 h u osób z dobrym metabolizmem i około 10 h u osób ze słabym metabolizmem (brak CYP2D6); stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 4 dni po podaniu kapsułek.
DawkowanieDoustnie. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku). Tabl. powl.: 2 mg 2 razy na dobę. W przypadku wystąpienia uciążliwych działań niepożądanych, dawka może zostać zmniejszona do 1 mg 2 razy na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤ 30 ml/min): 1 mg 2 razy na dobę. Kaps. o przedł. uwalnianiu: 4 mg raz na dobę. W przypadku wystąpienia uciążliwych działań niepożądanych, dawka może zostać zmniejszona do 2 mg raz na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤ 30 ml/min): 2 mg raz na dobę. Kaps. o przedł. uwalnianiu mogą być przyjmowane niezależnie od posiłków; należy je połykać w całości. Rezultaty leczenia powinny być poddawane ocenie raz na 2-3 miesiące.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwieNadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, zatrzymanie moczu, niekontrolowana jaskra z zamykającym się kątem przesączania, myasthenia gravis, ciężka postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, toksyczne rozszerzenie okrężnicy.
SkładLek zawiera substancję: tolterodyna w dawce 4 mg
Działania niepożądaneTabl. powl. Bardzo często: ból głowy, suchość w jamie ustnej. Często: zapalenie oskrzeli, zawroty głowy, senność, parestezje, suchość oczu, zaburzenia widzenia (w tym zaburzenia akomodacji), zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, palpitacje, niestrawność, zaparcia, ból brzucha, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, wymioty, biegunka, suchość skóry, bezmocz, zatrzymanie moczu, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, obrzęki obwodowe, zwiększona masa ciała. Niezbyt często: nadwrażliwość, nerwowość, zaburzenia pamięci, tachykardia, niewydolność serca, arytmia, refluks żołądkowo-przełykowy. Częstość nieznana: reakcje anafilaktoidalne, splątanie, omamy, dezorientacja, zaczerwienienie skóry, obrzęk naczynioruchowy. Kaps. o przedł. uwalnianiu. Bardzo często: suchość w jamie ustnej. Często: zapalenie zatok, zawroty głowy, senność, ból głowy suchość spojówek, zaburzenia widzenia (w tym zaburzenia akomodacji), niestrawność, zaparcia, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zmęczenie, obrzęk obwodowy. Niezbyt często: nadwrażliwość, nerwowość, parestezje, zaburzenia pamięci, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, kołatanie serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie moczu, ból w klatce piersiowej. Częstość nieznana: reakcje anafilaktoidalne, splątanie, omamy, dezorientacja, tachykardia, nagłe zaczerwienienie twarzy, refluks żołądkowo-jelitowy, wymioty, obrzęk naczynioruchowy, suchość skóry. U pacjentów z demencją przyjmujących inhibitory cholinoesterazy odnotowano przypadki nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja, omamy) po rozpoczęciu leczenia tolterodyną.
InterakcjeJednoczesne stosowanie ogólnoustrojowych silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak.: antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna i klarytromycyna), leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol), inhibitory proteazy nie jest wskazane, ze względu na zwiększone stężenie tolterodyny we krwi u osób o wolnym typie metabolizmu przy udziale CYP2D6 i późniejsze ryzyko przedawkowania. Inne leki o właściwościach antymuskarynowych mogą nasilać działanie terapeutyczne i działania niepożądanych tolterodyny. Leki będące agonistami cholinergicznego receptora muskarynowego mogą osłabiać działanie lecznicze tolterodyny. Spowolniona w wyniku stosowania leków przeciwmuskarynowych perystaltyka przewodu pokarmowego może wpływać na wchłanianie innych leków. Tolterodyna może zmniejszać działanie prokinetyków, takich jak metoklopramid i cyzapryd. Jednoczesne leczenie fluoksetyną (silny inhibitor cytochromu CYP2D6) nie powoduje klinicznie istotnych interakcji, ponieważ tolterodyna i jej zależny od CYP2D6 metabolit- 5-hydroksymetylotolterodyna, mają równoważną siłę działania. Nie wykazano interakcji z warfaryną ani złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol/lewonorgestrel). Tolterodyna nie jest inhibitorem CYP2D6, 2C19, 2C9, 3A4 ani 1A2, z tego powodu nie należy oczekiwać zwiększenia stężenia we krwi leków metabolizowanych przez te układy izoenzymów podczas jednoczesnego podawania z tolterodyną.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
