Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie zaburzeń czynnościowych spowodowanych łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, w przypadku gdy leczenie chirurgiczne zostało odroczone. Dalfaz Uno jest ponadto stosowany w leczeniu wspomagającym u pacjentów z założonym cewnikiem z powodu ostrego zatrzymania moczu spowodowanego łagodnym rozrostem gruczołu krokowego.
Dawkowanie
Doustnie. Tabl. powl. SR 5 mg. Dorośli: 1 tabl. 2 razy na dobę (rano i wieczorem). Pierwszą, rozpoczynającą leczenie, tabletkę należy przyjąć wieczorem, przed snem. U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 rż.) oraz pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego należy rozpocząć leczenie od 1 tabl. wieczorem, następnie, w zależności od odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększyć do 2 tabl. na dobę (rano i wieczorem). Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie rozpoczyna się od 1 tabl. na noc, a w zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można zwiększyć do 1 tabl. 2 razy na dobę. U pacjentów z lekką i umiarkowaną niewydolnością wątroby stosuje się preparat o mocy 2,5 mg. Nie stosować leku u dzieci i młodzieży. Tabl. UNO 10 mg. Dorośli: zalecana dawka wynosi 1 tabl. stosowana zaraz po wieczornym posiłku. Leczenie wspomagające u pacjentów z założonym cewnikiem z powodu ostrego zatrzymania moczu spowodowanego łagodnym rozrostem gruczołu krokowego: zalecana dawka wynosi 1 tabl. po posiłku, stosowana od pierwszego dnia założenia cewnika. Leczenie należy kontynuować przez 3 do 4 dni tj. 2 do 3 dni w czasie, gdy pacjent ma założony cewnik i 1 dzień po usunięciu cewnika. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek o umiarkowanym nasileniu nie jest konieczne zmniejszenie dawki. Leku nie należy podawać pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzać).
Działanie
Selektywny antagonista receptorów α1-adrenergicznych zlokalizowanych w gruczole krokowym, podstawie pęcherza moczowego oraz w części sterczowej cewki moczowej. Działa rozkurczająco na mięśnie gładkie gruczołu krokowego. Obniża ciśnienie wewnątrzcewkowe i w efekcie zmniejsza opór przepływu moczu podczas mikcji. Preparat zwiększa przepływ moczu, zmniejsza napięcie wypieracza i zwiększa objętość moczu, która powoduje potrzebę oddania moczu oraz zmniejsza objętość zalegającego moczu. Alfuzosyna wiąże się z białkami osocza w 90%. Metabolizowana jest w wątrobie; z moczem wydalane jest 11% niezmienionego leku. Większosć metabolitów (które są nieaktywne) jest wydalana z kałem (75-91%). Maksymalne stężenie we krwi występuje: po ok. 1,5 h po podaniu tabl. powl. SR 5 mg; po ok. 9 h po podaniu tabl. UNO 10 mg. T0,5 wynosi 4,8 h dla tabl. powl. SR 5 mg; 9,1 h dla tabl. UNO 10 mg. Głównym enzymem biorącym udział w metabolizmie alfuzosyny jest CYP3A4.
Skład
1 tabl. o przedłużonym działaniu zawiera 10 mg chlorowodorku alfuzosyny. Preparat zawiera olej rycynowy uwodorniony.
Działania niepożądane
Często: uczucie omdlewania, zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), ból głowy, nudności, bóle brzucha, biegunka, suchość w ustach, osłabienie, złe samopoczucie, niedociśnienie ortostatyczne. Niezbyt często: omdlenia, senność, nieprawidłowe widzenie, tachykardia, uczucie kołatania serca, nieżyt nosa, wysypka, świąd, obrzęki, ból w klatce piersiowej, uderzenia gorąca. Bardzo rzadko: dławica piersiowa u pacjentów z występującą wcześniej chorobą wieńcową, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Częstość nieznana: niedokrwienie mózgu u pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami krążenia mózgowego, śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS), migotanie przedsionków, wymioty, uszkodzenie komórek wątroby, cholestatyczna choroba wątroby, priapizm, neutropenia, trombocytopenia.
Interakcje
Przeciwwskazane jest stosowanie leku jednocześnie z innymi lekami blokującymi receptory α1-adrenergiczne. Należy rozważyć jednoczesne stosowanie z: lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze; anestetykami stosowanymi do znieczulenia ogólnego (podanie tych leków pacjentowi leczonemu alfuzosyną może spowodować znaczny spadek ciśnienia tętniczego; lek należy odstawić na 24 h przed planowanym zabiegiem chirurgicznym w znieczuleniu ogólnym); nitratami; silnymi inhibitorami CYP3A4 takimi jak: itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, inhibitory proteazy, klarytromycyna, telitromycyna i nefazodon ze względu na zwiększenie stężenia alfuzosyny we krwi. Badania z udziałem zdrowych ochotników wykazały brak interakcji alfuzosyny z następującymi lekami: warfaryną, digoksyną, hydrochlorotiazydem i atenololem.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność wątroby. Jednoczesne stosowanie innych leków blokujących receptory α1-adrenergiczne.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
