Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie zakażeń bakteryjnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klindamycynę, takich jak: zakażenia kości i stawów; zapalenie ucha środkowego, gardła, zatok; zakażenia zębów i jamy ustnej; zakażenia dolnych dróg oddechowych; zakażenia w obrębie miednicy i jamy brzusznej; zakażenia żeńskich narządów płciowych; zakażenia skóry i tkanek miękkich; płonica; posocznica; zapalenie wsierdzia. Uwagi. W przypadku ciężkiego przebiegu choroby wskazane jest zastosowanie leku w postaci dożylnej. U chorych z zapaleniem wsierdzia lub posocznicą zaleca się rozpoczynanie leczenia od dożylnego podania klindamycyny. Lek należy stosować wyłącznie w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych. Planując leczenie należy wziąć pod uwagę rodzaj zakażenia oraz rozważyć ryzyko biegunki (notowano przypadki zapalenia okrężnicy, występującego nawet 2-3 tygodnie po podaniu klindamycyny).
Dawkowanie
Doustnie. Kapsułki powinny być stosowane wyłącznie u dzieci, które potrafią połknąć kapsułkę. U dzieci, które mogą mieć trudności z połknięciem kapsułki zaleca się stosowanie leku w postaci granulatu do sporządzania syropu. Dorośli i młodzież >14 lat: 600-1800 mg/dobę, w 3-4 dawkach podzielonych. Dzieci (należy zastosować właściwą dla wieku dziecka postać farmaceutyczną leku) - wiek >4 tyg. do 14 lat: 8-25 mg/kg mc./dobę, w 3-4 dawkach podzielonych, przy czym dzieciom o mc. <10 kg podaje się 37,5 mg (2,5 ml syropu) 3 razy na dobę. W zakażeniach wywołanych przez paciorkowce β-hemolizujące leczenie należy kontynuować przez co najmniej 10 dni.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby T0,5 wydłuża się, jednak nie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy lek podaje się co 8 h, jednakże u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby należy monitorować stężenie klindamycyny we krwi; zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy lek podaje się co 8 h, jednakże u pacjentów z ciężką niewydolnością lub bezmoczem należy monitorować stężenie klindamycyny we krwi; zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami do 8 lub nawet 12 h. Nie ma konieczności podawania dodatkowej dawki leku przed dializą ani po dializie. Sposób podania. Kapsułki należy popić pełną szklanką wody.
Działanie
Substancją czynną preparatu jest klindamycyna. Jest to antybiotyk z grupy linkozamidów, pólsyntetyczna pochodna naturalnego antybiotyku - linkomycyny. Mechanizm działania klindamycyny, wspólny dla całej grupy linkozamidów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Uniemożliwia to wzrost i namnażanie się komórek bakteryjnych. Klindamycyna jest zaliczana do antybiotyków o działaniu bakteriostatycznym (w pewnych warunkach działa także bakteriobójczo), o szerokim spektrum działania. Po podaniu doustnym klindamycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek, w tym do kości. Słabo przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Stosowana bywa jako lek z wyboru w wielu zakażeniach u osób uczulonych na penicylinę.
Skład
Lek zawiera substancję: klindamycyna w dawce 150 mg
Działania niepożądane
Często: rzekomobłoniaste zapalenie jelit, eozynofilia, zakrzepowe zapalenie żył, biegunka, wysypka grudkowo-plamkowa, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby. Niezbyt często: zaburzenia smaku, zatrzymanie akcji serca, niedociśneinie tętnicze, ból brzucha, wymioty, nudności, pokrzywka, ból w miejscu podania, ropień w miejscu podania. Rzadko: rumień wielopostaciowy, świąd. Częstość nieznana: choroba związana z Clostridium difficile, zakażenie pochwy, agranulocytoza, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, wstrząs anafilaktyczny, reakcje anafilaktoidalne, reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość, owrzodzenie przełyku, zapalenie błony śluzowej przełyku, żółtaczka, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), zespół Stevensa-Johnsona (SJS), wysypka polekowa z eozynofilią i objawami uogólnionymi (DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), obrzęk naczynioruchowy, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka odropodobna, podrażnienie w miejscu podania.
Interakcje
Działa antagonistycznie z erytromycyną - nie stosować łącznie. Wykazuje oporność krzyżową z linkomycyną. Może nasilać działanie środków zwiotczających mięśnie (np. eteru, tubokuraryny, halogenków pankuronium), co może prowadzić do nieoczekiwanych, zagrażająctch życiu powikłań śródoperacyjnych. Inhibitory CYP3A4 oraz CYP3A5 mogą zmniejszać klirens klindamycyny oraz induktory tych izoenzymów (np. ryfampicyna) mogą zwiększać klirens klindamycyny. Klindamycyna nie hamuje CYP1A2, CYP2C9, CYP2C19, CYP2E1 lub CYP2D6 i tylko umiarkowanie hamuje CYP3A4. Może osłabiać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych - zaleca się stosowanie dodatkowej metody antykoncepcji. Może nasilać działanie antagonistów witaminy K (m.in. warfaryna, acenokumarol) - kontrolować parametry krzepnięcia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na klindamycynę, linkomycynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
