Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
OpisNadciśnienie tętnicze. Choroba niedokrwienna serca.
DziałanieSilny, wysoce wybiórczy lek β1-adrenolityczny, pozbawiony wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej i właściwości stabilizowania błon komórkowych. Mechanizm działania hipotensyjnego nie jest wyjaśniony, wiadomo że bisoprolol znacząco zmniejsza aktywność reniny w osoczu. U pacjentów z dławicą piersiową zablokowanie receptorów β1-adrenergicznych zwalnia czynność serca, zmniejszając zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Biodostępność wynosi 90%. Z białkami osocza wiąże się w ok. 30%. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany w 95% z moczem, w tym 50% w postaci metabolitów. Przy dawkowaniu raz na dobę działanie bisoprololu utrzymuje się przez 24 h. T0,5 wynosi 10-12 h.
DawkowanieDoustnie. Dorośli: w obu wskazaniach zalecana dawka to 5 mg na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. We wszystkich przypadkach dawkowanie jest ustalane indywidualnie w zależnościod częstości rytmu serca i reakcji na leczenie. Leczenie bisoprololem jest na ogół leczeniem długotrwałym. Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia bisoprololem ze względu na możliwość przemijającego nasilenia objawów choroby. Zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca nie należy nagle odstawiać preparatu. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, zazwyczaj nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny Sposób podania. Tabletki należy przyjmować rano, podczas posiłku lub niezależnie od posiłku. Tabletki należy połykać, popijając płynem. Tabletek nie należy żuć ani kruszyć.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwieNadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostra niewydolność serca lub w okresach niewyrównania niewydolności serca, wymagające dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym dodatnim. Wstrząs kardiogenny. Blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. (bez wszczepionego rozrusznika serca). Zespół chorego węzła zatokowego. Blok zatokowo-przedsionkowy. Objawowa bradykardia. Objawowe niedociśnienie tętnicze. Ciężka astma oskrzelowa. Zaawansowana choroba zarostowa tętnic obwodowych lub zespół Raynauda. Nieleczony guz chromochłonny rdzenia nadnerczy. Kwasica metaboliczna.
Skład1 tabl. zawiera 5 mg fumaranu bisoprololu.
Działania niepożądaneCzęsto: ból i zawroty głowy (zazwyczaj na początku leczenia), uczucie ziębnięcia lub drętwienia kończyn, niedociśnienie, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie oraz zmęczenie (zazwyczaj na początku leczenia). Niezbyt często: zaburzenia snu, depresja, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, nasilenie niewydolności serca, bradykardia, niedociśnienie ortostatyczne, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą dróg oddechowych w wywiadzie, osłabienie mięśni, kurcze mięśni, osłabienie. Rzadko: koszmary senne, omamy, omdlenie, zmniejszone wydzielanie łez (należy wziąć pod uwagę w przypadku pacjentów używających soczewek kontaktowych), zaburzenia słuchu, alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa, zapalenie wątroby, reakcje nadwrażliwości (świąd, zaczerwienienie, wysypka), zaburzenia potencji, zwiększenie stężenia triglicerydów w osoczu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AIAT). Bardzo rzadko: zapalenie spojówek, łysienie, wystąpienie lub zaostrzenie łuszczycy, wysypka łuszczycopodobna.
InterakcjeNie jest zalecane jednoczesne stosowanie bisoprololu z następującymi lekami: antagoniści wapnia typu werapamilu i w mniejszym stopniu typu diltiazemu - ujemny wpływ na kurczliwość, przewodzenie przedsionkowo-komorowe i ciśnienie tętnicze krwi, dożylne podanie werapamilu pacjentom leczonym β-adrenolitykiem może powodować znaczne niedociśnienie tętnicze i blok przedsionkowo-komorowy; leki przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna: jednoczesne stosowanie ośrodkowo działających leków przeciwnadciśnieniowych może spowodować nasilenie niewydolności serca wskutek zmniejszenia ośrodkowego napięcia współczulnego (zwolnienie czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyń krwionośnych) - nagłe ich odstawienie, szczególnie przed odstawieniem β-adrenolityków, może zwiększyć ryzyko nadciśnienia z „odbicia”. Bisoprolol należy stosować ostrożnie z następującymi lekami: antagoniści wapnia typu dihydropirydyny (np. amlodypina, nifedipina) - ryzyko niedociśnienia, nie można wykluczyć dalszego pogorszenia czynności skurczowej komór u pacjentów z niewydolnością serca; leki przeciwarytmiczne klasy I (np. chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) - wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz nasilone działanie inotropowo ujemne; leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron) - wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego; leki parasymaptykomimetyczne - wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz zwiększenie ryzyka bradykardii; β-adrenolityki stosowane miejscowo (np. krople do oczu stosowane w jaskrze) - nasilenie działania ogólnoustrojowego bisoprolu; insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe - nasilenie działania hipoglikemizującego (blokada receptorów β-adrenergicznych może maskować objawy hipoglikemii); leki stosowane w znieczuleniu ogólnym - osłabienie tachykardii odruchowej i zwiększone ryzyko niedociśnienia; glikozydy naparstnicy - zwolnienie czynności serca, wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego; NLPZ - możliwe osłabienie działania hipotensyjnego bioprololu; β-adrenomimetyki (np. izoprenalina, dobutamina) - jednoczesne podawanie z bisoprololem może osłabiać działanie obu preparatów; leki adrenomimetyczne pobudzające zarówno adrenoreceptory α, jak i β-adrenergiczne - jednoczesne stosowanie z bisoprololem może ujawnić działanie zwężające naczynia krwionośne, zależne od receptorów α-adrenergicznych, prowadząc do zwiększenia ciśnienia tętniczego i nasilenia chromania przestankowego (uważa się, że takie interakcje są bardziej prawdopodobne w przypadku niewybiórczych β-adrenolityków); stosowanie bisoprololu jednocześnie z lekami przeciwnadciśnieniowymi i innymi lekami, które mogą obniżać ciśnienie krwi (np. z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, barbituranami czy pochodnymi fenotiazyny) może zwiększać ryzyko niedociśnienia. Jednoczesne stosowanie wymagające rozważenia: meflochina - zwiększone ryzyko bradykardii; inhibitory monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) - nasilenie działania hipotensyjnego β-adrenolityków, ale również ryzyko przełomu nadciśnieniowego; ryfampicyna - w wyniku indukcji enzymów wątrobowych, możliwe jest nieznaczne skrócenie okresu półtrwania bisoprololu (najczęściej nie jest konieczne dostosowanie dawkowania); pochodne ergotaminy - zaostrzenie zaburzeń krążenia obwodowego.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
