Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany w leczeniu:
• nadciśnienia tętniczego
• dławicy piersiowej.
Dawkowanie
Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Tabletki należy przyjmować rano, połykać bez rozgryzania, popijając wodą. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Dorośli:
Nadciśnienie tętnicze oraz choroba niedokrwienna serca: lekarz ustali dawkę indywidualnie. Zwykle stosowana dawka wynosi 5–10 mg 1 raz na dobę. Dawka maksymalna 20 mg na dobę.
U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/min) lub wątroby nie należy przekraczać dawki 10 mg na dobę.
U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawkowania (u niektórych chorych wystarczająca może być dawka 5 mg 1 raz na dobę).
Leczenie jest długotrwałe. Nie należy nagle przerywać leczenia. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę, zwłaszcza w przypadku choroby niedokrwiennej serca. Nagłe zaprzestanie leczenia bisoprololem może prowadzić do nasilenia objawów choroby.
Działanie
Substancją czynną preparatu jest bisoprolol. Jest to substancja należąca do grupy leków zwanych beta-blokerami (inna stosowana nazwa to beta-adrenolityki). Działanie tych leków polega na zablokowaniu pewnego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi typu beta. Są to receptory pobudzane w warunkach fizjologicznych przez uwalnianą po aktywacji współczulnego układu nerwowego adrenalinę lub noradrenalinę. Farmakologiczne zablokowanie receptorów beta uniemożliwia ich pobudzenie, a przez to ogranicza skutki działania adrenaliny czy noradrenaliny na tkanki docelowe posiadające receptory beta. Adrenalina powoduje zwiększenie częstotliwości rytmu serca oraz skurcz naczyń krwionośnych. Działanie bisoprololu, podobnie jak innych leków z tej grupy, prowadzi do zmniejszenia częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu, zmniejszenia objętości wyrzutowej oraz do obniżenia ciśnienia tętniczego. Bisoprolol ma działanie selektywne w stosunku do receptorów beta 1, co między innymi oznacza, że zwykle nie powoduje zwężenia dróg oddechowych zależnego od receptorów beta 2 zlokalizowanych w mięśniach gładkich oskrzeli.
Skład
Preparat zawiera substancję: bisoprolol w dawce 10 mg
Działania niepożądane
Na początku leczenia, przejściowe: zmęczenie, bóle i zawroty głowy, zaburzenia snu, depresja. Rzadko: łzawienie i zapalenie spojówek, spadki ciśnienia wywołane zmianą pozycji ciała na stojącą, zwolnione bicie serca, zwiększenie objawów niewydolności krążenia, chromania przestankowego, zespołu Raynauda. Duszność u pacjentów ze skłonnością do astmy, biegunka, zaparcie, nudności, bóle brzucha, świąd, rumień, pocenie się, wystąpienie łuszczycy i wysypek skórnych. Występowanie po zastosowaniu leku takich działań niepożądanych jak np. zawroty głowy, uczucie zmęczenia (szczególnie na początku leczenia i w okresie zwiększania dawki), stwarza niebezpieczeństwo zawiązane z prowadzeniem pojazdów oraz obsługą maszyn.
Interakcje
Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu z:
• antagonistami wapnia, takimi jak werapamil czy diltiazem ze względu na nasilenie hamowania przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz zmieszenie siły skurczu mięśnia sercowego oraz ryzyko niedociśnienia tętniczego; dożylne przyjęcie werapamilu przez osobę leczoną beta-blokerem może spowodować ciężkie niedociśnienie i blok przedsionkowo-komorowy
• klonidyną i innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi o ośrodkowym mechanizmie działania (np. metylodopa, guanfacyna, moksonidyna, rylmenidyna), ze względu na ryzyko zmniejszenia częstotliwości rytmu serca, zaburzeń przewodzenia i nasilenia niewydolności serca; dodatkowo ryzyko znacznego wzrostu ciśnienia tętniczego (możliwe zagrożenie życia) po nagłym przerwaniu stosowania klonidyny w okresie stosowania beta-blokera
• inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitory MAO) – nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego a także ryzyko wystąpienia niebezpiecznego dla życia przełomu nadciśnieniowego
• lekami przeciwarytmicznymi klasy I (chinidyna, dizopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) – ryzyko nasilenia zburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz osłabienia siły skurczu mięśnia sercowego.
Należy zachować ostrożność jeżeli preparat jest stosowany równolegle z:
• antagonistami wapnia z grupy dihydropirydyny (np. nifedypina, amlodypina, felodypina) – ryzyko niedociśnienia tętniczego i dalszego pogorszenia objawów u chorych z niewydolnością serca
• lekami przeciwarytmicznymi klasy III, takimi jak np.: amiodaron – ryzyko nasilenia zburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego
• lekami parasympatykomimetycznymi (w tym inhibitory acetylocholinesterazy) – ryzyko nasilenia zburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego
• beta-blokerami (także tymi stosowanymi miejscowo jak np. krople do oczu stosowane w leczeniu jaskry) – ryzyko nasilenia ogólnoustrojowego działania preparatu
• insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi – działanie hipoglikemizujące może ulec nasileniu (beta-blokery, w tym bisoprolol, mogą maskować objawy hipoglikemii)
• preparatami stosowanymi do znieczulenia ogólnego – może dojść do nasilenia bradykardii (zmniejszenia częstotliwości rytmu serca) i znacznego niedociśnienia tętniczego; przed zabiegiem koniecznie należy poinformować lekarza anestezjologa o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów
• glikozydami nasercowymi – ryzyko nasilenia zburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz zmniejszenia częstotliwości rytmu serca (bradykardii)
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi – przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu może ulec osłabieniu
• pochodnymi ergotaminy – możliwe nasilenie zaburzeń krążenia obwodowego
• lekami sympatykomimetycznymi działającymi na receptory beta (np. izoprenalina, dobutamina) – ryzyko wzajemnego osłabienia działania obu leków
• lekami sympatykomimetycznymi działającymi na receptory alfa i beta – ryzyko zwiększenia ciśnienia tętniczego i nasilenia objawów chromania przestankowego
• lekami przeciwnadciśnieniowymi i innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, pochodne fenotiazyny, baklofen, amifostyna) – ryzyko nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienia tętniczego
• ryfampicyną – ryzyko osłabienia działania bisoprololu
• moksysylitem – ryzyko ciężkiego niedociśnienia ortostatycznego.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występuje u Ciebie:
• ostra niewydolność serca, a także w okresach nasilenia niewydolności serca wymagających dożylnego stosowania leków inotropowych
• wstrząs kardiogenny
• blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (u chorych bez stymulatora serca)
• zespół chorego węzła zatokowego
• blok zatokowo-przedsionkowy
• bradykardia (przed rozpoczęciem leczenia częstotliwość rytmu serca mniejsza niż 60 uderzeń na minutę)
• niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe mniejsze niż 100 mm Hg)
• ciężka astma oskrzelowa lub ciężka POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc)
• zaawansowane stadium choroby zarostowej tętnic obwodowych lub zespołu Raynauda
• kwasica metaboliczna
• nieleczony guz chromochłonny nadnerczy.
Preparatu nie wolno stosować w ciąży o ile w opinii lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne (bisoprolol może mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży, rozwój płodu i noworodka). Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
