Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie psychoz endogennych i organicznych ze stanami pobudzenia ruchowego i agresywnością, niepokoju i bezsenności w nerwicach i zaburzeniach psychosomatycznych, psychoz alkoholowych. Lek do stosowania w chirurgii w premedykacji dla uspokojenia pacjenta i zmniejszenia reakcji neurowegetatywnych oraz w celu zapobiegania wymiotom pooperacyjnym.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Nerwice: zazwyczaj 15 mg 1-3 razy na dobę. Zaburzenia psychotyczne: zazwyczaj 50-100 mg 2-4 razy na dobę. Dawkę dobową należy podzielić tak, aby większa dawka została podana przed snem.
Działanie
Pochodna tioksantenu o działaniu przeciwpsychotycznym. Mechanizm działania polega na blokowaniu postsynaptycznych receptorów dopaminergicznych w mózgu oraz na blokowaniu receptorów α-adrenergicznych i hamowaniu uwalniania większości hormonów podwzgórzowych i przysadkowych. Lek zwiększa stężenie prolaktyny w wyniku zablokowania prolaktynostatyny. W przeciwieństwie do innych pochodnych tioksantenu, chlorprotiksen wykazuje wyraźne działanie sedatywne, ponieważ hamuje bodźce płynące do układu siatkowatego pnia mózgu. Działa także przeciwwymiotnie poprzez hamowanie chemoreceptorów w rdzeniu kręgowym. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, a jego działanie pojawia się w ciągu 30 min. Przenika przez barierę krew-mózg, ma dużą objętość dystrybucji w organizmie. Wiąże się z białkami osocza w >99%. Jest intensywnie metabolizowany w wątrobie i wydalany w postaci metabolitów z moczem i kałem. T0,5 wynosi 8-12 h. Lek przenika przez barierę łożyskową i w niewielkich ilościach jest wydzielany do mleka matki.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 15 mg chlorowodorku chlorprotiksenu. Preparat (rdzeń tabletki) zawiera laktozę i sacharozę.
Działania niepożądane
Ryzyko rozwoju działań niepożądanych zwiększa się przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek. Jest również większe u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku. Często: senność, ból głowy, zawroty głowy, częstoskurcz, niedociśnienie ortostatyczne, zaparcia, zmęczenie, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: dystonia, akatyzja, objawy pozapiramidowe, suchość w ustach. Rzadko: reakcje nadwrażliwości, apatia, wzmożony niepokój, napady padaczkopodobne, zaburzenia akomodacji, zatkany nos, nudności, zapalenie skóry (rzadko złuszczające), nadwrażliwość na światło, świąd, rumień, wyprysk, zaburzenia termoregulacji organizmu. Bardzo rzadko: upośledzenie hemopoezy (leukopenia, niedokrwistość hemolityczna, plamica małopłytkowa, pancytopenia, eozynofilia, agranulocytoza), hiperglikemia, złośliwy zespół neuroleptyczny - ZZN (w przypadku wystąpienia objawów ZZN preparat należy natychmiast odstawić i wdrożyć leczenia objawowe w oddziale OIOM lub w oddziale anestezjologii i reanimacji), późne dyskinezy, barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, złogi w soczewce, złogi w rogówce (ww. zaburzenia ze strony oka występują w przypadku długotrwałego leczenia dużymi dawkami), zatrzymanie akcji serca, bradykardia, astma, obrzęk krtani, żółtaczka cholestatyczna (na tle reakcji immunopatologicznej), zespół toczniopodobny, nadmierne wydalanie kwasu moczowego z moczem, zaburzenia miesiączkowania, ginekomastia, mlekotok, zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi. Częstość nieznana: incydenty żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym przypadki zatorów tętnicy płucnej i zakrzepicy żył głębokich, priapizm, zespół odstawienia leku u noworodka. W rzadkich przypadkach możliwe jest również wystąpienie nadmiernego podniecenia, zwłaszcza u chorych maniakalnych lub schizoafektywnych (w takich przypadkach wskazana jest zamiana chlorprotiksenu na inny lek neuroleptyczny).
Interakcje
Stosowanie chlorprotiksenu z lekami nasennymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwdrgawkowymi, przeciwbólowymi, rozkurczającymi mięśnie, neuroleptykami, lekami przeciwhistaminowymi o działaniu sedatywnym a także alkoholem, może nasilić działanie hamujące czynność o.u.n. Leki antycholinergiczne, antymuskarynowe, przeciwhistaminowe i przeciwparkinsonowskie nasilają działanie antycholinergiczne chlorprotiksenu. Chlorprotiksen może blokować α-adrenergiczne działanie adrenaliny, co przy jednoczesnym stosowaniu może prowadzić do hipotonii i tachykardii. Może osłabiać przeciwparkinsonowskie działanie lewodopy. Chlorprotiksen obniża próg drgawkowy - może być konieczna modyfikacja dawkowania leków przeciwpadaczkowych. Stosowany z pochodnymi fenotiazyny, metoklopramidem, haloperidolem lub rezerpiną zwiększa ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych. Może zwiększać stężenie prolaktyny we krwi - w przypadku jednoczesnego stosowania bromokryptyny może być konieczna modyfikacja jej dawkowania. Pochodne tioksantenu mogą maskować ototoksyczne działanie innych leków (szumy uszne, zawroty głowy itp.).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorprotiksen, pochodne tioksantenu lub inne składniki preparatu. Upośledzenie hemopoezy, nieprawidłowości w obrazie krwi. Depresja o.u.n. (w tym depresja o.u.n. przebiegająca w zatruciu lekami lub alkoholem). Stany śpiączkowe. Zapaść krążeniowa. Dzieci <6 lat.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
