Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
OpisNadciśnienie tętnicze. Stabilna dławica piersiowa oraz angina Prinzmetala.
DziałanieAntagonista wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny. Amlodypina hamuje napływ jonów wapniowych przez błonę komórkową do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i komórek mięśnia sercowego. Działa przeciwnadciśnieniowo poprzez zmniejszenie napięcia mięśni gładkich naczyń. W dławicy piersiowej wykazuje dwukierunkowe działanie: rozszerza tętniczki obwodowe i tym samym zmniejsza całkowity opór obwodowy (obciążenie następcze) oraz rozszerza główne tętnice i tętniczki wieńcowe. Po podaniu doustnym amlodypina powoli wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax w ciągu 6-12 h. Biodostępność wynosi 64-80% (pokarm nie wpływa na biodostępność). Wiąże się z białkami osocza w około 98%. W dużym stopniu jest metabolizowana w wątrobie do nieaktywnych metabolitów. 10% amlodypiny jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej, a 60% w postaci metabolitów. Nie jest usuwana przez dializę. T0,5 wynosi 35-50 h. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i u pacjentów w podeszłym wieku okres półtrwania jest wydłużony a AUC zwiększone.
DawkowanieZwykle zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg 1 raz na dobę. Następnie, w zależności od odpowiedzi na leczenie, lekarz może zwiększyć dawkę do dawki maksymalnej wynoszącej 10 mg na dobę. Lekarz określi czy preparat ma być stosowany w monoterapii czy w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi lub przeciwdławicowymi.
U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawkowania. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby działanie preparatu może ulec nasileniu; należy zachować ostrożność i rozpoczynać leczenie od możliwie najmniejszej dawki.
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u chorych z zaburzeniami czynności nerek. Amlodypina nie jest usuwana podczas dializy.
Dzieci i młodzież:
Nadciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży 6.–17. roku życia: początkowo 2,5 mg 1 raz na dobę. W razie potrzeby, po 4 tygodniach stosowania preparatu, lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg 1 raz na dobę.
Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu u dzieci do 6. roku życia.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwieNie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na pochodne dihydropirydyny.
Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występują u Ciebie:
· ciężkie niedociśnienie tętnicze
· wstrząs, w tym wstrząs kardiogenny
· zwężenie drogi odpływu z lewej komory serca (np. znaczne zwężenie zastawki aortalnej)
· hemodynamicznie niestabilna niewydolność serca po przebytym zawale serca.
Preparatu nie wolno stosować w ciąży, o ile w ocenie lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.
Skład1 tabl. zawiera 10 mg amlodypiny w postaci bezylanu.
Działania niepożądaneNajczęściej opisywano bóle głowy, obrzęki, uczucie zmęczenia, senność, nudności, bóle brzucha, zaczerwienienie twarzy, kołatanie serca, zawroty głowy. U niektórych pacjentów, szczególnie na początku leczenia, mogą wystąpić objawy związane z obniżeniem ciśnienia tętniczego, które mogą upośledzić zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
InterakcjeSilne lub umiarkowane inhibitory CYP3A4 (inhibitory proteazy, azole przeciwgrzybicze, werapamil, diltiazem, makrolidy takie jak erytromycyna, klarytromycyna) mogą znacznie podwyższać stężenie amlodypiny, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Istnieje zwiększone ryzyko niedociśnienia u pacjentów otrzymujących klarytromycynę i amlodypinę. Jeśli amlodypina jest podawana jednocześnie z klarytromycyną, zalecana jest ścisła obserwacja pacjenta. Jednoczesne stosowanie induktorów CYP3A4 (np. ryfampicyna, ziele dziurawca) może powodować zmniejszenie stężenia amlodypiny w osoczu. Stosowanie amlodypiny z grejpfrutem lub z sokiem grejpfrutowym nie jest wskazane (możliwość zwiększenia biodostępności, co u niektórych pacjentów może nasilać działanie hipotensyjne). Ze względu na ryzyko hiperkaliemii zaleca się unikanie jednoczesnego podawania dantrolenu i antagonistów kanału wapniowego u pacjentów podatnych na hipertermię złośliwą i w leczeniu hipertermii złośliwej. Jednoczesne stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych z amlodypiną nasila działanie hipotensyjne. Amlodypina nie wpływa na farmakokinetykę atorwastatyny, digoksyny, warfaryny. Istnieje ryzyko zwiększenia stężenia takrolimusu we krwi w przypadku jednoczesnego stosowania amlodypiny. Aby uniknąć toksyczności takrolimusu, stosowanie amlodypiny u pacjenta leczonego takrolimusem wymaga monitorowania stężeń takrolimusu we krwi i w razie potrzeby modyfikacji dawki takrolimusu. Nie przeprowadzono badań interakcji pomiędzy cyklosporyną i amlodypiną u zdrowych ochotników lub jakiejkolwiek innej populacji, z wyjątkiem pacjentów po przeszczepieniu nerki, u których zaobserwowano zmienne zwiększenie stężenia cyklosporyny (przedział 0% - 40%). U pacjentów po przeszczepieniu nerki, stosujących amlodypinę, należy monitorować stężenie cyklosporyny, a w razie konieczności zmniejszyć jej dawkę. Jednoczesne, wielokrotne podawanie amlodypiny w dawce 10 mg z symwastatyną w dawce 80 mg skutkowało zwiększeniem narażenia na symwastatynę o 77%, w porównaniu ze stosowaniem symwastatyny w monoterapii. Z tego względu dawkę symwastatyny u pacjentów przyjmujących amlodypinę należy zmniejszyć do 20 mg na dobę.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
