Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśniemowymi). Leczenie przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej. Leczenie przewlekłej stabilnej niewydolności serca o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim z ograniczoną czynnością skurczową komór (frakcja wyrzutowa ≤35% w ocenie echokardiograficznej) w skojarzeniu z inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi oraz - w razie konieczności - glikozydami nasercowymi.
Dawkowanie
Doustnie. Nadciśnienie tętnicze i przewlekła stabilna dławica piersiowa: zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę i u niektórych pacjentów może być dawką skuteczną. W razie konieczności dawkę początkową należy stopniowo zwiększać. Najczęściej stosowana dawka podtrzymująca wynosi 10 mg raz na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg. W każdym przypadku należy stosować najmniejszą dawkę skuteczną. U pacjentów z niewielkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie ma konieczności dostosowywania dawki. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny Przewlekła stabilna niewydolność serca: dawka początkowa 1,25 mg raz na dobę przez tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana należy ją zwiększać w odstępach tygodniowych (do 2,5 mg; 3,75 mg; 5 mg; 7,5 mg) aż do maksymalnej zalecanej dawki 10 mg raz na dobę. Sposób podania. Tabletki należy stosować rano. Mogą być podawane podczas jedzenia. Należy je popić niewielką ilością płynu, nie rozgryzać.
Działanie
Lek hamujący aktywność receptorów adrenergicznych typu β1, głównie w sercu, nie wykazuje sympatykomimetycznej aktywności wewnętrznej. Mechanizm działania przeciwnadciśnieniowego nie jest dokładnie znany, wiadomo, że zmniejsza aktywność reniny w osoczu i pojemność wyrzutową serca. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca zablokowanie receptorów β-adrenergicznych zwalnia czynność serca, zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, poprawia jego ukrwienie, zmniejszając częstość i nasilenie bólów dławicowych. Bisoprolol działa także miejscowo znieczulająco. Po podaniu doustnym bisoprolol całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Biodostępność wynosi około 90%. Wiąże się z białkami osocza w około 30%. T0,5 wynosi 10-12 h. Jest wydalany w 50% w postaci nieaktywnych metabolitów z moczem, pozostałe 50% są wydalane z moczem w postaci nie zmienionej.
Skład
1 tabl. zawiera 5 mg fumaranu bisoprololu.
Działania niepożądane
Bardzo często: bradykardia (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca). Często: bóle i zawroty głowy; uczucie zimna lub drętwienia kończyn, niedociśnienie (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca); mdłości, wymioty, biegunka, zaparcia; nasilenie istniejącej niewydolności serca (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca). Niezbyt często: zaburzenia snu, depresja; zaburzenia przewodnictwa, nasilenie istniejącej niewydolności serca (u pacjentów z nadciśnieniem lub dławicą piersiową), bradykardia (u pacjentów z nadciśnieniem lub dławicą piersiową); skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjnymi chorobami dróg oddechowych w wywiadzie; osłabienie siły mięśni, kurcze mięśni. Rzadko: omdlenia; koszmary senne, halucynacje; alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa; zaburzenia słuchu; reakcje nadwrażliwości takie jak świąd, zaczerwienienie skóry, wysypka; zmniejszenie wydzielania łez; zapalenie wątroby; zwiększone stężenia triglicerydów w surowicy, zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi (aminotransferazy alaninowej - AlAT, aminotransferazy asparaginowej - AspAT); zaburzenia potencji. Bardzo rzadko: wypadanie włosów; nawrót lub nasilenie objawów łuszczycy, łuszczycopodobne zmiany skórne; zapalenie spojówek.
Interakcje
Bisoprolol nasila działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych. Nie zaleca się stosowania bisoprololu z: lekami antyarytmicznymi klasy I (leczenie przewlekłej stabilnej niewydolności serca), floktafeniną, sultoprydem, antagonistami wapnia (werapamilem, dilitiazemem), klonidyną i innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi o działaniu ośrodkowym (np. metylodopą, guanfacyną, moksonidyną, rylmenidyną), inhibitorami MAO (poza inhibitorami MAO-B). Należy zachować ostrożność podczas stosowania z: lekami antyarytmicznymi klasy I (np. dyzopiramidem, chinidyną), lekami antyarytmicznymi klasy III (np. amiodaronem), antagonistami kanałów wapniowych (pochodnymi dihydropirydyny), inhibitorami acetylcholinesterazy (z włączeniem takryny), pozostałymi ß-adrenolitykami, w tym stosowanymi w kroplach do oczu; insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi; lekami do znieczulenia ogólnego; glikozydami naparstnicy; lekami hamującymi syntetazę prostaglandynową (cyklooksygenazę); niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi; pochodnymi ergotaminy; ß-sympatykomimetykami (np. izoprenaliną, dobutaminą); trójpierścieniowymi antydepresantami, barbituranami, pochodnymi fenotiazyny oraz innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi; ryfampicyną; baklofenem; amifostyną. Lek należy stosować z rozwagą z meflochiną; kortykosteroidami. Bisoprolol zwiększa ryzyko wystąpienia ostrych reakcji nadwrażliwości w przypadku stosowania kontrastowych preparatów radiologicznych zawierających jod.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na bisoprolol lub pozostałe składniki preparatu. Ostra niewydolność serca lub przewlekła niewyrównana niewydolność serca. Wstrząs kardiogenny. Blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem serca. Zespół chorego węzła zatokowego. Blok zatokowo-przedsionkowy. Bradykardia z czynnością skurczową serca poniżej 60 przed rozpoczęciem leczenia. Niedociśnienie (ciśnienie skurczowe krwi poniżej 100 mmHg). Ciężka astma oskrzelowa lub ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Ciężkie zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych oraz zespół Raynauda. Kwasica metaboliczna. Nieleczony chromochłonny guz nadnercza.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
