Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
Opis
Wskazania do stosowania leku Bisacodyl GSK:
krótkotrwałe objawowe leczenie zaparć, w tym zaparć nawykowych i przewlekłych, zaparć u pacjentów obłożnie chorych oraz u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat),
przygotowanie pacjenta do badań diagnostycznych, zabiegów chirurgicznych i położniczych oraz w okresie okołooperacyjnym.
Dawkowanie
Czopek należy wyjąć z blistra.
Lek podaje się do odbytu.Czopków nie należy dzielić, ponieważ nieprawidłowe warunki przechowywania mogą być przyczyną nierównego rozprowadzenia substancji czynnej.
Zalecana dawkaNie należy przekraczać dawki zaleconej przez lekarza.
Krótkotrwałe leczenie zaparć
1 czopek (10 mg) raz na dobę, doraźnie.
Stosować nie dłużej niż pięć dni.
Przygotowanie do badań diagnostycznych i zabiegów chirurgicznych
W celu ułatwienia defekacji podczas przygotowania do badań diagnostycznych i w okresie okołooperacyjnym, bisakodyl należy stosować pod kontrolą lekarza. Dla zapewnienia całkowitego oczyszczenia jelita, stosuje się skojarzone leczenie bisakodylem w postaci do podawania doustnego i w postaci doodbytniczej.
Rano i wieczorem lekarz zaleci przyjęcie po jednej dawce innego leku, zawierającego 10 mg bisakodylu w postaci do podawania doustnego. Następnego dnia rano należy zastosować doodbytniczo 1 czopek (10 mg) leku Bisacodyl GSK.
Działanie
Lek ma działanie przeczyszczające; pobudza ruchy przewodu pokarmowego oraz zwiększa wydzielanie wody i elektrolitów do światła jelita. Powoduje rozluźnienie mas kałowych i ułatwia oddanie stolca. Wypróżnienie następuje ok. 20–45 minut po podaniu leku.
Skład
1 czopek zawiera:
10 mg substancji czynnej bisakodylu
pozostałe składniki to: mikrowosk, tłuszcz stały.
Działania niepożądane
Często (częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):
bóle brzucha, bolesne skurcze jelit,
nudności, biegunka (mogą doprowadzić do nadmiernej utraty wody i elektrolitów, głównie potasu, szczególnie jako następstwo przewlekłego stosowania lub przedawkowania).
Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób):
zawroty głowy (patrz punkt 2, Ostrzeżenia i środki ostrożności),
stolce z domieszką krwi (zwykle o niewielkim nasileniu i samoistnie ustępujące),
wymioty, dolegliwości brzuszne,
miejscowe podrażnienie okolicy odbytu (ból, pieczenie, krwawienie).
Jeśli u pacjenta pojawi się ból i krwawienia z okolicy odbytu, należy odstawić Bisacodyl GSK i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Rzadko (częściej niż u 1 na 10 000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
reakcje nadwrażliwości w tym obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna powodująca m.in. obrzęk twarzy lub gardła mogący utrudniać oddychanie i przełykanie),
reakcje anafilaktyczne (ciężkie reakcje alergiczne powodujące trudności w oddychaniu lub zawroty głowy),
odwodnienie,
omdlenia,
zapalenie jelita grubego.
W pojedynczych przypadkach po podaniu leku Bisacodyl GSK występowały krwawe biegunki i ból w podbrzuszu spowodowane niedokrwieniem błony śluzowej okrężnicy (jelita grubego).
Przeciwwskazania
Nie należy stosować leku, jeśli pacjent ma:
uczulenie na bisakodyl lub którąkolwiek z pozostałych substancji pomocniczych tego leku (wymienionych w punkcie 6),
niedrożność jelit,
ostre stany zapalne w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie wyrostka robaczkowego i ostre choroby zapalne jelit,
ostry ból brzucha połączony z nudnościami i wymiotami,
ciężkie odwodnienie organizmu (objawiające się silnym pragnieniem oraz znacznym zmniejszeniem wydalania moczu – zwane skąpomoczem),
bisakodyl w postaci czopków nie powinien być stosowany u pacjentów ze szczeliną odbytu oraz z zapaleniem odbytu lub odbytnicy z towarzyszącym owrzodzeniem lub uszkodzeniem śluzówki.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
