Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Interakcje
Opis
Wskazania:Nadciśnienie tętnicze: w celu obniżenia ciśnienia tętniczego i zmniejszenia śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych i wieńcowych (w tym ryzyka nagłego zgonu) oraz chorobowości. Dławica piersiowa. Leczenie objawowej, łagodnej do ciężkiej przewlekłej niewydolności serca, jako uzupełnienie standardowego leczenia niewydolności serca.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze łagodne do umiarkowanego: 50 mg raz na dobę; dawkę można zwiększyć do 100-200 mg raz na dobę i (lub) podawać lek w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dławica piersiowa: 100-200 mg raz na dobę. W razie konieczności lek można stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwdławicowymi. Przewlekła niewydolność serca: indywidualnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, ustabilizowaną podczas standardowego leczenia niewydolności serca: początkowo podczas pierwszych 2 tyg. leczenia: 25 mg raz na dobę; niewydolność serca klasy III-IV wg NYHA: początkowo w pierwszym tyg. leczenia pół tabletki o mocy 25 mg raz na dobę. Następnie należy podwajać dawkę co 2 tyg., aż do osiągnięcia maksymalnej dawki docelowej 200 mg raz na dobę (lub maksymalnej dawki tolerowanej przez pacjenta). Podczas leczenia długoterminowego należy stosować dawkę 200 mg raz na dobę (lub maksymalną dawkę tolerowaną przez pacjenta). W razie wystąpienia niedociśnienia może być konieczne zmniejszenie dawki jednocześnie stosowanych leków. Początkowe niedociśnienie nie musi oznaczać, że dana dawka leku nie może być tolerowana w leczeniu przewlekłym, natomiast należy podawać mniejszą dawkę leku do czasu ustabilizowania stanu pacjenta. Zaburzenia rytmu serca: 100-200 mg raz na dobę. Zapobieganie wystąpieniu nagłego zgonu sercowego lub ponownego zawału mięśnia sercowego u pacjentów po przebyciu ostrej fazy zawału: dawka podtrzymująca 200 mg raz na dobę. Czynnościowe zaburzenia serca z kołotaniem serca: 100 mg raz na dobę; w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 200 mg. Profilaktyka migreny: 100 -200 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież z nadciśnieniem tętniczym w wieku ≥6 lat: 0,5 mg/kg mc. winianu metoprololu (0,48 mg/kg mc. bursztynianu metoprololu) raz na dobę. Ostateczna dawka podawana w mg powinna być jak najbardziej zbliżona do dawki przeliczonej w mg/kg mc. W przypadku braku odpowiedzi klinicznej na dawkę 0,5 mg/kg mc., dawkę można zwiększyć do 1,0 mg/kg mc. (0,95 mg/kg mc. bursztynianu metoprololu) nie przekraczając dawki 50 mg (47,5 mg/kg mc. bursztynianu metoprololu). W przypadku braku odpowiedzi klinicznej na dawkę 1,0 mg/kg mc., dawkę można zwiększyć do maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 2,0 mg/kg mc. (1,90 mg/kg mc. bursztynianu metoprololu). Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania dawek >200 mg (190 mg bursztynianu metoprololu) raz na dobę u dzieci i młodzieży. Nie przeprowadzono badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci w wieku Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Z reguły nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentów z marskością wątroby; jeśli występują objawy bardzo ciężkiej niewydolności wątroby (np. u pacjentów z zespoleniem wrotno-czczym), należy rozważyć zmniejszenie dawki. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Sposób podania. Lek należy przyjmować raz na dobę niezależnie od posiłku. Tabletki mogą być dzielone na pół w celu ułatwienia połknięcia a nie w celu dzielenia tabletki na dwie równe dawki; nie należy ich żuć ani kruszyć. Tabletki należy połknąć popijając płynem.
Działanie
Lek z grupy beta-blokerów powodujący zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego.
Skład
1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 47,5 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 50 mg winianiu metoprololu).
Działania niepożądane
Bardzo często: uczucie zmęczenia. Często: bradykardia, zaburzenia ortostatyczne (bardzo rzadko z omdleniem), uczucie zimna w rękach i stopach, kołatanie serca, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, ból głowy, nudności, ból brzucha, biegunka, zaparcie, duszność podczas wysiłku fizycznego. Niezbyt często: zaostrzenie objawów niewydolności serca, wstrząs kardiogenny u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego, blok przedsionkowo-komorowy Ist., ból w okolicy przedsercowej, parestezja, kurcze mięśni, wymioty, zwiększenie masy ciała, depresja, zaburzenia koncentracji, senność lub bezsenność, koszmary senne, skurcz oskrzeli, wysypka (w postaci pokrzywki łuszczycopodobnej oraz dystroficznych zmian skórnych), zwiększona potliwość.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli występuje u Ciebie:
· blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia
· wstrząs kardiogenny
· zespół chorego węzła zatokowego
· niestabilna, niewyrównana niewydolność serca (obrzęk płuc, niedokrwienie narządów lub niskie ciśnienie tętnicze)
· jeżeli stale lub okresowo stosujesz preparaty zwiększające siłę skurczu mięśnia sercowego
· istotna klinicznie bradykardia zatokowa lub niedociśnienie tętnicze
· podejrzenie zawału serca, jeżeli częstotliwość rytmu serca jest mniejsza niż 45 na minutę, odstęp PQ w badaniu EKG jest dłuższy niż 0,24 s lub ciśnienie skurczowe jest mniejsze niż 100 mm Hg
· niewydolność serca i powtarzające się ciśnienie skurczowe poniżej 100 mm Hg, mierzone w pozycji leżącej (zaleca się badanie przed rozpoczęciem leczenia)
· ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego z zagrożeniem wystąpienia zgorzeli.
Preparatu nie wolno stosować w ciąży o ile w opinii lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.
Interakcje
Metoprolol jest metabolizowany z udziałem CYP2D6. Induktory lub inhibitory CYP2D6, mogą wpływać na stężenie metoprololu we krwi. Stężenie metoprololu w osoczu może być zwiększone podczas jednoczesnego stosowania np. leków przeciwarytmicznych, przeciwhistaminowych, antagonistów receptorów histaminowych typu 2, leków przeciwdepresyjnych, przeciwpsychotycznych, a także inhibitorów COX-2. Stężenie metoprololu w osoczu jest zmniejszone podczas stosowania ryfampicyny i może być zwiększane przez alkohol oraz hydralazynę. Należy uważnie kontrolować pacjentów leczonych jednocześnie lekami blokującymi zwoje współczulne, innymi β-adrenolitykami (np. w postaci kropli do oczu) lub inhibitorami MAO. Jeżeli konieczne jest odstawienie jednocześnie stosowanej klonidyny, β-adrenolityk należy odstawić kilka dni przed odstawieniem klonidyny. Podczas jednoczesnego stosowania metoprololu i antagonistów wapnia typu werapamilu oraz diltiazemu możliwe jest nasilenie ujemnego działania inotropowego i chronotropowego. U pacjentów leczonych β-adrenolitykami nie należy podawać dożylnie antagonistów wapnia typu werapamilu. β-adrenolityki mogą nasilać ujemne działanie inotropowe i dromotropowe leków przeciwarytmicznych (z grupy chinidyny i amiodaronu). Glikozydy naparstnicy stosowane w skojarzeniu z β-adrenolitykami mogą wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i powodować bradykardię. U pacjentów leczonych β-adrenolitykami, wziewne anestetyki nasilają depresyjny wpływ na serce. Jednoczesne stosowanie indometacyny lub innych leków hamujących aktywność syntetazy prostaglandyn może osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie β-adrenolityków. W pewnych przypadkach, gdy adrenalina jest podawana pacjentom leczonym β-adrenolitykami, wpływ kardiowybiórczych β-adrenolityków na kontrolę ciśnienia tętniczego jest znacznie mniejszy niż wpływ niewybiórczych β-adrenolityków. U pacjentów leczonych β-adrenolitykami może być konieczne dostosowanie dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
