Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Adres producenta
- Podmiot odpowiedzialny
OpisProdukt leczniczy Benodil jest stosowany w leczeniu:
• astmy, gdy stosowanie inhalatora ciśnieniowego lub inhalatora proszkowego jest niewłaściwe.
• zespołu krupu – ostrego zapalenia krtani, tchawicy i oskrzeli, niezależnie od etiologii, wiążącego się z istotnym zwężeniem górnych dróg oddechowych, dusznością lub „szczekającym” kaszlem i prowadzącego do zaburzeń oddychania.
• zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), w przypadku gdy stosowanie budezonidu w postaci zawiesiny do nebulizacji jest uzasadnione
DziałanieGlikokortykosteroid o silnym miejscowym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, przeciwwysiękowym i przeciwobrzękowym. Z powodu tych cech można uzyskać następujące działania na drogi oddechowe: hamowanie powstawania, gromadzenia i uwalniania mediatorów z komórek tucznych, bazofilów i makrofagów; zmniejszenie nadmiernej wrażliwości oskrzeli na bodźce zewnętrzne; zmniejszenie pobudzenia cholinergicznego, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie wytwarzania wydzieliny; uszczelnienie nabłonka i śródbłonka; zmniejszenie objawów zapalenia (obrzęk, naciek komórkowy); zwiększona skuteczność β2- sympatykomimetyków (działanie permisywne). Ogólnoustrojowa biodostępność budezonidu u dorosłych po podaniu w postaci zawiesiny do nebulizacji za pomocą nebulizatora pneumatycznego wynosi ok. 15% dawki nominalnej oraz 40-70% dawki dostarczonej pacjentowi. Niewielka ilość leku dostępna ogólnoustrojowo pochodzi z połkniętej części leku. Po podaniu dawki wynoszącej 2 mg Cmax budezonidu w osoczu występuje ok. 10-30 min po rozpoczęciu nebulizacji. Budezonid wiąże się z białkami osocza w ok. 85-90%. W wyniku efektu pierwszego przejścia przez wątrobę w znacznym stopniu (ok. 90%) podlega przemianie do metabolitów o małej aktywności glikokortykosteroidowej. Aktywność glikokortykosteroidowa głównych metabolitów, tj. 6β-hydroksybudezonidu i 16α-hydroksyprednizolonu, wynosi mniej niż 1% aktywności budezonidu. Budezonid jest metabolizowany głównie przez CYP3A4. Metabolity wydalane są w postaci wolnej lub sprzężonej, przede wszystkim przez nerki. Budezonid w postaci niezmienionej nie jest wykrywany w moczu.
DawkowanieWziewnie. Astma. Dawkowanie leku należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Dawkę należy ustalić na najniższym poziomie zapewniającym skuteczną kontrolę objawów astmy. Dawkę dobową należy podzielić na 2 dawki (podawane rano i wieczorem). W przypadku niewystarczającej skuteczności leku dawkę dobową można podzielić na 3 lub 4 pojedyncze dawki. W przypadku, gdy wskazane jest zwiększenie efektu terapeutycznego, szczególnie u pacjentów, bez większego wydzielania śluzu w drogach oddechowych, zaleca się raczej zwiększenie dawki leku niż włączenie do leczenia doustnych kortykosteroidów, z powodu mniejszego ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Rozpoczęcie leczenia. Gdy leczenie rozpoczyna się w okresie ciężkiej astmy i podczas zmniejszania lub całkowitego zaprzestania przyjmowania doustnych glikokortykosteroidów, zalecana dawka początkowa budezonidu u dorosłych i młodzieży 12-17 lat wynosi 1-2 mg 2 razy na dobę; u dzieci 2-11 lat i niemowląt 6-23 miesięcy dawka początkowa wynosi 0,5-1 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca. Dawkę podtrzymującą należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta i powinna być ona możliwie najmniejsza, aby zapewnić skuteczną kontrolę objawów astmy. Lek jest przeznaczony do długotrwałego leczenia astmy. Dawka podtrzymująca u dorosłych i młodzieży 12-17 lat wynosi 0,5-1 mg 2 razy na dobę; u dzieci 2-11 lat i niemowląt 6-23 miesięcy dawka podtrzymująca wynosi 0,25-0,5 mg 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa u dorosłych i młodzieży w wieku 12-17 lat wynosi 4 mg na dobę; u dzieci 2-11 lat i niemowląt 6-23 miesięcy - 2 mg na dobę. Zastosowanie maksymalnej dawki dobowej (2 mg budezonidu) dla niemowląt od 6 miesiąca życia i dzieci w wieku poniżej 12 lat należy rozważyć tylko u dzieci z ciężką astmą i w ograniczonym czasie. Pacjenci leczeni doustnymi glikokortykosteroidami. Podczas zmiany leczenia z doustnych glikokortykosteroidów na leczenie wziewnym budezonidem pacjent powinien być w stanie stabilnym. Dużą dawkę wziewnego budezonidu można stosować jednocześnie z wcześniej stosowaną doustną dawką steroidów przez ok. 10 dni. Następnie dawkę doustnego steroidu należy stopniowo zmniejszać (np. o 2,5 mg prednizolonu lub o równoważną dawkę innego glikokortykosteroidu każdego miesiąca) do najmniejszej dawki zapewniającej kontrolę objawów choroby. Zespół krupu. Zwykle stosowana dawka u niemowląt i dzieci z zespołem krupu to 2 mg. Dawkę tę można podać w całości lub podzielić ją na 2 dawki po 1 mg, podając w odstępie 30 min. Ten sposób dawkowania może być powtarzany co 12 h maksymalnie do 36 h lub do uzyskania poprawy stanu klinicznego. POChP: 1-2 mg na dobę. Leczenie należy podzielić na 2 pojedyncze dawki co 12 h aż do momentu poprawy stanu klinicznego. Szczególne grupy pacjentów. Brak dostępnych danych dotyczących stosowania budezonidu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Budezonid jest metabolizowany głównie w wątrobie, dlatego po podaniu doustnym u pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększenia jego stężenia w surowicy. Sposób podania. Budezonid można mieszać z roztworem NaCl do wstrzykiwań (0,9%). Do inhalacji preparatem wymagany jest zestaw inhalacyjny zawierający nebulizator z kompresorem. Nie wszystkie nebulizatory i kompresory są odpowiednie do stosowania leku Benodil. Aby zapewnić maksymalne dostarczenie budezonidu zalecane jest użycie nebulizatora z kompresorem o odpowiednim przepływie powietrza: 5-8 l/min, z objętością napełnienia komory 2-6 ml. Dla dzieci zalecane jest stosowanie odpowiedniej maski twarzowej z doskonałą przyczepnością, dobrze przylegającej do twarzy, aby zoptymalizować stosowanie leku, np. nebulizator PARI LC Plus wyposażony w ustnik lub odpowiednią maskę twarzową (PARI Baby mask z PARI Baby bend) z kompresorem (PARI Boy SX). Czas nebulizacji i dostarczana dawka są zależne od objętości oddechowej pacjenta i objętości napełnienia komory. Nebulizatory ultradźwiękowe nie są odpowiednie do podawania preparatu i dlatego nie wolno ich stosować. Po inhalacji pacjent powinien wypłukać jamę ustną wodą, w celu zminimalizowania ryzyka infekcji grzybiczych jamy ustnej i gardła. Po użyciu maski należy umyć twarz wodą, aby zapobiec podrażnieniu skóry twarzy.
PrzeciwwskazaniaNadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
SkładBudesonide
Działania niepożądaneCzęsto: kandydoza jamy ustnej i gardła, zapalenie płuc (u pacjentów z POChP), kaszel, chrypka, podrażnienie gardła. Niezbyt często: drżenie, niepokój, depresja, zaćma, nieostre widzenie, skurcze mięśni. Rzadko: natychmiastowe i opóźnione reakcje nadwrażliwości (w tym wysypka, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy), reakcja anafilaktyczna, objawy przedmiotowe i podmiotowe ogólnoustrojowego działania glikokortykosteroidów, w tym zahamowanie czynności kory nadnerczy i spowolnienie wzrostu (u dzieci i młodzieży), nadmierna aktywność psychoruchowa, zaburzenia snu, agresja, zmiany zachowania (głównie u dzieci), nerwowość, skurcz oskrzeli, bezgłos, łatwe siniaczenie. Częstość nieznana: jaskra. Po inhalacji preparatu bardzo rzadko może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. Podczas stosowania inhalatora z maską na twarz obserwowano przypadki podrażnienia skóry twarzy. Sporadycznie mogą wystąpić objawy przedmiotowe i podmiotowe ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów po zastosowaniu glikokortykosteroidów wziewnych, prawdopodobnie zależne od dawki, czasu ekspozycji, jednoczesnego lub wcześniejszego podawania kortykosteroidów oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę, jaskrę oraz rzadziej objawy psychiczne i zaburzenia zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję i agresję (szczególnie u dzieci).
InterakcjeMetabolizm budezonidu przebiega głównie z udziałem CYP3A4. Inhibitory tego enzymu, np. ketokonazol i itrakonazol, mogą zwiększać ogólnoustrojową ekspozycję budezonidu. Należy unikać jednoczesnego stosowania budezonidu z ketokonazolem, itrakonazolem, inhibitorami proteazy HIV lub innymi, silnymi inhibitorami CYP3A4. Jeśli jednoczesne stosowanie tych leków z budezonidem jest konieczne, przerwa między stosowaniem dawek poszczególnych leków powinna być jak najdłuższa i dodatkowo należy rozważyć zmniejszenie dawki budezonidu. Ograniczone dane dotyczące tej interakcji w przypadku zastosowania dużych dawek wziewnego budezonidu wskazują na znaczne zwiększenie stężenia budezonidu w osoczu (ok. 4-krotne), jeśli itrakonazol w dawce 200 mg raz na dobę stosowany jest jednocześnie z wziewnym budezonidem (pojedyncza dawka wynosząca 1000 μg). U kobiet stosujących jednocześnie estrogeny lub steroidowe środki antykoncepcyjne obserwowano zwiększone stężenie glikokortykosteroidów w osoczu i ich nasilone działanie, ale nie obserwowano żadnych działań podczas jednoczesnego stosowania budezonidu i doustnych środków antykoncepcyjnych w małych dawkach.
Adres producentaZakłady Farmaceutyczne Polpharma S.A.,
ul. Pelplińska 19,
83-200 Starogard Gdański,
PL
Podmiot odpowiedzialnyZakłady Farmaceutyczne Polpharma S.A.,
ul. Pelplińska 19,
83-200 Starogard Gdański,
PL
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
