Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Zakażenia układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc). Zapalenie migdałków podniebiennych, gardła i zatok. Zapalenia ucha. Zakażenia skóry i tkanek miękkich. Zakażenia cewki moczowej i szyjki macicy.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. W leczeniu niepowikłanego zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołanego przez Chlamydia trachomatis: 1000 mg jednorazowo. We wszystkich pozostałych wskazaniach: 500 mg raz na dobę przez 3 kolejne dni; alternatywnie, taką samą dawkę całkowitą (1500 mg) można podawać przez 5 dni: 500 mg w 1. dniu leczenia i po 250 mg od 2. do 5. dnia leczenia. Dzieci i młodzież. U dzieci i młodzieży o mc. >45 kg można zastosować tabletki, w dawkach zalecanych dla dorosłych. U dzieci o mc. 1 rż.: 10 mg/kg mc. raz na dobę przez 3 dni; alternatywnie, taką samą dawkę całkowitą (30 mg/kg mc.) można podawać przez 5 dni: 10 mg/kg mc. w 1. dniu leczenia, a następnie po 5 mg/kg mc. przez następne 4 dni. Dane dotyczące stosowania leku u dzieci w 1. roku życia są ograniczone. Dawkowanie w leczeniu zapalenia gardła wywołanego przez Streptococcus pyogenes stanowi wyjątek. Wykazano, że w tym wskazaniu azytromycyna była skuteczna u dzieci podawana w dawce pojedynczej 10 mg/kg mc. lub 20 mg/kg mc. przez 3 dni. Maksymalna dawka dobowa wynosiła 500 mg. Obie dawki dawały porównywalny efekt kliniczny, mimo że dawka 20 mg/kg mc. powodowała bardziej znamienną eradykację bakterii. Jednak penicylina jest lekiem pierwszego wyboru w zapaleniu gardła wywołanym przez Streptococcus pyogenes i w zapobieganiu późniejszej ostrej gorączce reumatycznej. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (GFR 10-80 ml/min) oraz u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się te same dawki, co u dorosłych; ponieważ u osób w podeszłym wieku mogą występować stany sprzyjające proarytmii, zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności ze względu na ryzyko rozwoju zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes. Sposób podania. Lek należy podawać w pojedynczej dawce dobowej; można przyjmować go w trakcie posiłku. Gorzki smak zawiesiny można złagodzić, popijając lek sokiem owocowym. Tabl. 500 mg można podzielić na równe dawki.
Działanie
Antybiotyk makrolidowy z grupy azalidów. Gatunki zazwyczaj wrażliwe na azytromycynę - Gram-ujemne bakterie tlenowe: Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis; inne drobnoustroje: Chlamydophila pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Mycobacterium avium, Mycoplasma pneumoniae. Gatunki, wśród których występuje problem oporności nabytej: Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Ureaplasma urealyticum. Organizmy o oporności wrodzonej: Staphylococcus aureus - szczepy oporne na metycylinę i erytromycynę, Streptococcus pneumoniae - szczepy oporne na penicylinę, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella spp., grupa Bacteroides fragilis. Biodostępność azytromycyny podanej doustnie wynosi około 37%. Cmax występuje po 2-3 h. Azytromycyna przenika do tkanek, osiągając w nich znacznie większe stężenia niż we krwi. Jest wydalana głównie z żółcią, w postaci niezmienionej oraz w postaci metabolitów. T0,5 azytromycyny jest ściśle związany z okresem półtrwania w tkankach, wynoszącym 2-4 dni.
Skład
5 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 200 mg azytromycyny (w postaci jednowodnej); zawiesina zawiera sacharozę, aspartam oraz sód.
Działania niepożądane
Często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, kurcze żołądka). Niezbyt często: zawroty głowy, drgawki, ból głowy, senność, zaburzenia węchu lub smaku, luźne stolce, oddawanie wiatrów, niestrawność, utrata apetytu, wysypka, świąd, ból stawów, zapalenie pochwy. Rzadko: uczucie osłabienia, zmęczenie, zakażenia grzybicze, reakcje nadwrażliwości. Występowanie po zastosowaniu leku takich działań niepożądanych, jak zwroty głowy, drgawki może stwarzać niebezpieczeństwo związane z prowadzeniem pojazdów oraz obsługą maszyn.
Interakcje
Azytromycyna nie oddziałuje znacząco z układem cytochromu P450 w wątrobie. Jest mało prawdopodobne, aby wchodziła w interakcje farmakokinetyczne z innymi lekami, tak jak erytromycyna i inne antybiotyki makrolidowe. Azytromycyna nie pobudza aktywności enzymów cytochromu P450 w wątrobie ani nie hamuje ich przez tworzenie kompleksów cytochrom-metabolit. Podczas jednoczesnego stosowania leku zobojętniającego i azytromycyny, nie stwierdzono wpływu na ogólną biodostępność, chociaż największe stężenia w surowicy były zmniejszone o około 25%. Azytromycynę należy podawać co najmniej 1 h przed lub 2 h po przyjęciu leków zobojętniających. Nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji z cetyryzyną, dydanozyną, karbamazepiną, efawirenzem, flukonazolem, indynawirem, metyloprednizolonem, midazolamem, syldenafilem, triazolamem, trimetoprymem/sulfametoksazolem, atorwastatyną (jednak opisywano przypadki rabdomiolizy u pacjentów otrzymujących statyny z azytromycyną). Obserwowano interakcje innych antybiotyków makrolidowych z teofiliną, choć nie wykazano takiego działania w przypadku azytromycyny (należy jednak zwracać uwagę na objawy wskazujące na zwiększenie stężenia teofiliny). Jednoczesne podanie azytromycyny i nelfinawiru powodowało zwiększenie stężenia azytromycyny, nie obserwowano istotnych klinicznie działań niepożądanych i nie była konieczna modyfikacja dawki. Ostrożnie stosować w połączeniu z astemizolem lub alfentanylem, gdyż opisano nasilenie działania tych leków podczas łącznego stosowania z innym antybiotykiem makrolidowym - erytromycyną. Nie uzyskano dowodów na istnienie interakcji pomiędzy azytromycyną a terfenadyną, opisywano jednak przypadki, w których nie można było całkowicie wykluczyć możliwości interakcji obu leków. Stosowanie z cyzaprydem może powodować wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu i torsade de pointes. Azytromycyny nie należy stosować z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA (chinidyna i prokainamid) i klasy III (dofetylid, amiodaron i sotalol), cyzapryd i terfenadyna; leki przeciwpsychotyczne (tj. pimozyd); leki przeciwdepresyjne (tj. cytalopram); fluorochinony (tj. moksyfloksacyna i lewofloksacyna), ze względu na ryzyko rozwoju zaburzeń rytmu serca, w tym typu torsade de pointes. Azytromycyna zwiększa stężenie fosforylowanej zydowudyny (czynnego klinicznie metabolitu zydowudyny) w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej - znaczenie kliniczne tego działania jest znane, jednak może być ono korzystne dla pacjentów. Podczas stosowania z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy pochodnych kumaryny zaleca się częste kontrolowanie czasu protrombinowego, ze względu na możliwość nasilenia działania przeciwzakrzepowego. U pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę i substraty dla glikoproteiny P (takie jak digoksyna i kolchicyna) należy wziąć pod uwagę możliwość zwiększenia stężenia substratu w surowicy. W przypadku konieczności stosowania z cyklosporyną należy monitorować stężenie cyklosporyny i odpowiednio dostosować jej dawkę. Stosowanie azytromycyny z ryfabutyną nie miało wpływu na stężenia we krwi żadnej z tych substancji, jednak obserwowano przypadki neutropenii (związanej z ryfabutyną) w przypadku stosowania obu leków jednocześnie. Nie stosować jednocześnie z pochodnymi alkaloidów sporyszu (np. ergotaminą), ze względu na ryzyko zatrucia sporyszem. Podczas jednoczesnego stosowania leku zobojętniającego i azytromycyny, nie stwierdzono wpływu na ogólną biodostępność, chociaż największe stężenia w surowicy były zmniejszone o około 25%. Pacjenci leczeni azytromycyną i lekami zobojętniającymi nie powinni przyjmować ich jednocześnie. Jednoczesne podanie azytromycyny w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej o przedłużonym uwalnianiu i wodorotlenku glinu z wodorotlenkiem magnezu w pojedynczej dawce 20 ml nie wpływało na szybkość i zakres wchłaniania azytromycyny. Cymetydyna podana 2 h przed przyjęciem azytromycyny nie wpływała na farmakokinetykę azytromycyny.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe, antybiotyki ketolidowe lub którąkolwiek substancję pomocniczą (w tym lecytynę sojową w tabletkach).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.