Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Stosowanie z innymi lekami
Opis
Leczenie ostrego bólu. Pierwotne bolesne miesiączkowanie. Nimesulid należy przepisywać wyłącznie jako lek drugiego rzutu. Decyzja o zastosowaniu nimesulidu powinna opierać się na ocenie profilu ogólnego ryzyka u poszczególnych pacjentów.
Dawkowanie
Doustnie. Preparat powinien być stosowany najkrócej jak to tylko możliwe w danej sytuacji klinicznej w najmniejszej skutecznej dawce. Najdłuższy czas nieprzerwanego stosowania nimesulidu wynosi 15 dni. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 100 mg 2 razy na dobę, po posiłkach. Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 30-80 ml/min). Granulat do sporządzenia zawiesiny rozpuścić w szklance wody.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania polega na hamowaniu czynności cyklooksygenazy, zmniejszając syntezę prostaglandyn. Po podaniu doustnym nimesulid dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi osiąga po 2-3 h. Pokarm nie wpływa istotnie na szybkość wchłaniania leku. W 97,5% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie na drodze różnych szlaków metabolicznych, w tym izoenzymu CYP2C9 cytochromu P-450, co ma znaczenie w przypadku równoczesnego podawania innych leków metabolizowanych z udziałem CYP2C9. Głównym metabolitem leku jest pochodna parahydroksylowa, wykazująca również aktywność farmakologiczną. Nimesulid wydalany jest w około 50% z moczem, w około 29% z kałem; 1-3% leku wydalane jest z moczem w postaci nie zmienionej. T0,5 wynosi 3,2-6
Skład
1 tabl. zawiera 100 mg nimesulidu.
Działania niepożądane
Ryzyko działań niepożądanych można zmniejszyć stosując nimesulid przez możliwie najkrótszy czas. Często: biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Niezbyt często: zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze, duszność, zaparcia, wzdęcia, krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie i perforacja dwunastnicy lub żołądka, świąd, wysypka, zwiększona potliwość, obrzęki. Rzadko: niedokrwistość, eozynofilia, nadwrażliwość, hiperkaliemia, lęk, niepokój, koszmary senne, zamazane widzenie, tachykardia, krwawienia, wahania ciśnienia tętniczego, uderzenia gorąca, rumień, zapalenie skóry, bolesne oddawanie moczu, krwiomocz, złe samopoczucie, osłabienie. Bardzo rzadko: małopłytkowość, pancytopenia, plamica, anafilaksja, ból i zawroty głowy, senność, encefalopatia, zaburzenia widzenia, astma, skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej żołądka, bóle brzucha, niestrawność, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, smoliste stolce, zapalenie lub piorunujące zapalenie wątroby (włączając przypadki zgonów), żółtaczka, cholestaza, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zatrzymanie moczu, niewydolność nerek, skąpomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, nadmierne obniżenie temperatury ciała.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na nimesulid lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej nosa, pokrzywka, polipy nosa) po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ. Objawy uszkodzenia wątroby wywołane podaniem nimesulidu w wywiadzie. Jednoczesne przyjmowanie innych substancji mających potencjalnie toksyczne działanie na wątrobę. Uzależnienie od alkoholu, leków lub substancji odurzających. Krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacje w wywiadzie, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ. Czynna lub nawracająca, choroba wrzodowa żołądka i (lub) krwotok (dwa lub więcej wyraźnych epizodów potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Krwawienie do o.u.n. oraz inne czynne krwawienia i choroby przebiegające z krwawieniem. Ciężkie zaburzenia krzepnięcia. Ciężka niewydolność serca. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min). Zaburzenia czynności wątroby. Pacjenci z gorączką i (lub) objawami grypopodobnymi. Dzieci poniżej 12 lat. III trymestr ciąży i okres karmienia piersią.
Stosowanie z innymi lekami
Terapia skojarzona preparatu z innymi NLPZ, w tym z kwasem acetylosalicylowym, podawanym w dawkach przeciwzapalnych nie jest zalecana. Jednoczesne podawanie kortykosteroidów, leków antyagregacyjnych i selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny zwiększa ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego. U pacjentów otrzymujących warfarynę lub inne leki przeciwzakrzepowe o podobnym działaniu albo kwas acetylosalicylowy w czasie leczenia nimesulidem zwiększa się ryzyko krwawień - połączenia takie są nie zalecane i przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia; jeśli takiego połączenia nie można uniknąć, należy uważnie monitorować parametry krzepnięcia. NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne podawanie leków hamujących cyklooksygenazę i ACE inhibitorów może doprowadzić do dodatkowego pogorszenia czynności nerek łącznie z możliwością ostrej niewydolności nerek, która zazwyczaj jest przemijająca. Należy o tym pamiętać w przypadku podawania nimesulidu łącznie z inhibitorami ACE lub antagonistami angiotensyny II. Szczególnie u osób w podeszłym wieku, jednoczesne stosowanie wymaga zachowania środków ostrożności. Pacjenci przyjmujący jednocześnie nimesulid i leki moczopędne, inhibitory ACE i leki będące antagonistami receptora angiotensyny II powinni być odpowiednio nawadniani oraz monitorowani pod kątem czynności nerek, szczególnie na początku terapii. Nimesulid zmniejsza wpływ furosemidu na wydalanie sodu i w mniejszym stopniu potasu oraz osłabia jego działanie moczopędne (u pacjentów z grupy ryzyka może wystąpić niewydolność krążenia lub nerek). Zmniejsza wydalanie litu, co prowadzi do zwiększenia jego stężenia we krwi i wystąpienia objawów zatrucia - należy monitorować stężenie litu we krwi. Preparat może zwiększać stężenie we krwi leków będących substratami izoenzymu CYP2C9. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania nimesulidu w czasie krótszym niż 24 h przed lub po podaniu metotreksatu, gdyż może dojść do zwiększenia stężenia metotreksatu we krwi i nasilenia jego toksyczności. Nimesulid może nasilać nefrotoksyczne działanie cyklosporyny
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.