Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Epizody dużej depresji. Zapobieganie nawrotom epizodów dużej depresji.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Leczenie początkowe. Depresja i ZO-K: leczenie należy rozpocząć od dawki 50 mg na dobę. Lęk napadowy, PTSD i zespół lęku społecznego: leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg na dobę. Po upływie 1 tyg. dawkę należy zwiększyć do 50 mg raz na dobę. Wykazano, że ten schemat dawkowania powoduje zmniejszenie częstości działań niepożądanych charakterystycznych dla początkowej fazy leczenia zaburzenia lękowego z napadami lęku. Zwiększanie dawki. Depresja, ZO-K, lęk napadowy, zespół lęku społecznego i PTSD: w przypadku braku poprawy dawkę początkową 50 mg można zwiększyć. Zmian dawkowania należy dokonywać w odstępach co najmniej 1 tyg., każdorazowo o 50 mg, aż do osiągnięcia dawki maksymalnej 200 mg na dobę. Ze względu na T0,5 sertraliny w fazie eliminacji (24 h), dawkowania nie należy zmieniać częściej niż raz na tydzień. Początek działania terapeutycznego może nastąpić w ciągu 7 dni. Aby osiągnąć efekt terapeutyczny, zwłaszcza w leczeniu pacjentów z ZO-K, niezbędny jest jednak dłuższy okres leczenia. Leczenie podtrzymujące: dawkowanie powinno być utrzymane na poziomie najmniejszej skutecznej dawki, modyfikując dawkowanie w zależności od odpowiedzi terapeutycznej. Depresja: długotrwałe leczenie może być również konieczne w celu zapobiegania nawrotom epizodów dużej depresji. W większości przypadków dawka zalecana przy zapobieganiu nawrotom epizodów depresji jest taka sama, jak dawka stosowana w leczeniu aktualnego epizodu. Pacjentów z depresją należy leczyć przez okres co najmniej 6 mies., aby objawy ustąpiły. Lęk napadowy i ZO-K: należy monitorować długotrwałe leczenie lęku napadowego i ZO-K, ponieważ dla tych zaburzeń nie wykazano efektu zapobiegania nawrotom. Dzieci i młodzież z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. Wiek 13-17 lat: dawka początkowa 50 mg raz na dobę. Wiek 6-12 lat: dawka początkowa 25 mg raz na dobę. Po upływie 1 tyg. dawkę można zwiększyć do 50 mg raz na dobę. Gdy brak pożądanej reakcji na leczenie, dawkowanie można dalej zwiększać jednorazowo o 50 mg/dobę, w zależności od potrzeb. Maksymalna dawka dobowa to 200 mg. Przy zwiększaniu dawki powyżej 50 mg należy wziąć pod uwagę mniejszą masę ciała dzieci niż dorosłych. Nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień. Nie wykazano skuteczności stosowania sertraliny w przypadkach dużej depresji u dzieci. U pacjentów w podeszłym wieku należy ostrożnie ustalać dawkowanie. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy stosować mniejsze dawki bądź wydłużyć okres pomiędzy kolejnymi dawkami; leku nie należy stosować w przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. Preparat powinien być podawany raz na dobę, rano albo wieczorem, z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.
Działanie
Lek przeciwdepresyjny - selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Wywiera bardzo słaby wpływ na neuronalny wychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy. Wykazano, że nie wywiera działania stymulującego, sedatywnego, cholinolitycznego ani kardiotoksycznego, nie wpływa na sprawność psychomotoryczną. Sertralina nie wpływa na przekaźnictwo katecholaminergiczne oraz nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych, serotoninowych, dopaminergicznych, adrenergicznych, histaminergicznych, GABA-ergicznych ani benzodiazepinowych. Nie obserwowano tendencji do wywołania uzależnienia przez sertralinę. Po podaniu doustnym dobowej dawki 50-200 mg przez 14 dni, maksymalne stężenie we krwi osiągane było po 4,5-8,4 h. W ok. 98% wiąże się z białkami osocza. Podlega intensywnemu metabolizmowi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Sertralina i jej główny metabolit -N-desmetylosertralina są dalej metabolizowane, a powstające metabolity są wydalane z kałem i z moczem w równych ilościach. Jedynie niewielka ilość (0,5 sertraliny wynosi około 26 h (zakres 22-36 h).
Skład
1 tabl. powl. zawiera 100 mg sertraliny w postaci chlorowodorku. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Bardzo często: bezsenność (19%), zawroty głowy (11%), senność (13%), ból głowy (21%), biegunka (18%), nudności (24%), suchość błony śluzowej jamy ustnej (14%), zaburzenia ejakulacji (14%), zmęczenie (10%). Często: zapalenie gardła, jadłowstręt, nasilone łaknienie, depresja, depersonalizacja, koszmary senne, lęk, pobudzenie, nerwowość, zmniejszenie libido, bruksizm, parestezje, drżenie, hipertonia, zaburzenia smaku, zaburzenia koncentracji, zaburzenia widzenia, szumy uszne, kołatanie serca, uderzenia gorąca, ziewanie, ból brzucha, wymioty, zaparcia, niestrawność, wzdęcia, wysypka, nadmierna potliwość, bóle mięśniowe, zaburzenia czynności seksualnych, zaburzenia wzwodu, ból w klatce piersiowej. Niezbyt często: zakażenia górnych dróg oddechowych, nieżyt nosa, omamy, nastroje euforyczne, apatia, zaburzenia myślenia, drgawki, mimowolne skurcze mięśni, zaburzenia koordynacji, hiperkineza, amnezja, osłabienie czucia, zaburzenia mowy, położeniowe zawroty głowy, migrena, ból ucha, tachykardia, nadciśnienie tętnicze, nagłe zaczerwienienie skóry, skurcz oskrzeli, duszność, krwawienia z nosa, zapalenie przełyku, dysfagia, guzy krwawnicowe, nadmierne wydzielanie śliny, zaburzenia języka, odbijanie ze zwracaniem treści żołądkowej, obrzęk okołooczodołowy, plamica, łysienie, zimne poty, suchość skóry, pokrzywka, choroba zwyrodnieniowa stawów, osłabienie mięśni, ból pleców, tiki mięśniowe, nocne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, wielomocz, częstomocz, zaburzenia związane z oddawaniem moczu, krwawienia z pochwy, zaburzenia czynności seksualnych u kobiet, złe samopoczucie, dreszcze, gorączka, astenia, pragnienie, zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała. Rzadko: zapalenie uchyłków jelita, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie ucha środkowego, nowotwory, powiększenie węzłów chłonnych, hipercholesterolemia, hipoglikemia, zaburzenia konwersyjne, uzależnienie od leku, zaburzenia psychotyczne, agresja, paranoja, wyobrażenia samobójcze, lunatyzm, przedwczesny wytrysk, śpiączka, choreoatetoza, dyskineza, przeczulica, zaburzenia czucia, jaskra, zaburzenia wydzielania łez, ubytki pola widzenia, podwójne widzenie, światłowstręt, krwawienie do komory przedniej oka, rozszerzenie źrenic, zawał mięśnia sercowego, bradykardia, zaburzenia sercowe, niedokrwienie obwodowe, skurcz krtani, hiperwentylacja, niedotlenienie, świst krtaniowy, dysfonia, czkawka, smołowate stolce, obecność świeżej krwi w kale, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie języka, zaburzenia zębów, zapalenie języka, owrzodzenie ust, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie skóry, zapalenie pęcherzowe skóry, wysypka grudkowa, nieprawidłowa struktura włosów, nieprawidłowy zapach skóry, zaburzenia kości, skąpomocz, nietrzymanie moczu, opóźnienie w oddawaniu moczu, krwotok miesiączkowy, zanikowe zapalenie sromu i pochwy, zapalenie żołędzi i napletka, upławy, bolesny wzwód prącia, mlekotok, przepuklina, zwłóknienie w miejscu wstrzyknięcia, zmniejszenie tolerancji lekowej, zaburzenia chodu, zwiększenie aktywności AlAT, AspAT, nieprawidłowości związane z nasieniem, urazy, zabieg rozszerzania naczyń. Częstość nieznana: leukopenia, małopłytkowość, reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne), hiperprolaktynemia, niedoczynność tarczycy i zespół nadmiernego wydzielania ADH, hiponatremia, koszmary senne (intensywne sny), myśli lub zachowania samobójcze, zaburzenia ruchowe (w tym zaburzenia pozapiramidowe, takie jak: hiperkinezja, hipertonia, zgrzytanie zębami i zaburzenia chodu), omdlenia, objawy związane z zespołem serotoninowym (np.: pobudzenie, splątanie, obfite pocenie się, biegunka, gorączka, nadciśnienie tętnicze, sztywność, tachykardia; częstsze przy jednoczesnym stosowaniu innych leków serotoninergicznych), akatyzja i niepokój psychoruchowy, zaburzenia widzenia, nieprawidłowe krwawienia (np. z nosa, z przewodu pokarmowego lub obecność krwi w moczu), zapalenie trzustki, ciężkie choroby wątroby (w tym zapalenie wątroby, żółtaczka i niewydolność wątroby) oraz bezobjawowe podwyższenie aktywności transaminaz, ciężkie reakcje skórne (w tym rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka), obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, nadwrażliwość na światło, świąd, ból stawów, skurcze mięśni, ginekomastia, nieregularne miesiączkowanie, obrzęk obwodowy, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, zaburzenia czynności płytek krwi, zwiększone stężenie cholesterolu we krwi. U pacjentów w wieku ≥50 lat istnieje zwiększone ryzyko złamań kości (mechanizm nie jest znany). U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia klinicznej istotnej hiponatremii. Dzieci i młodzież: bardzo często: ból głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%), nudności (15%); często: ból w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, jadłowstręt, labilność emocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja, migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmary senne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia; niezbyt często: wydłużenie odcinka QT w EKG, próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidalne, parestezje, depresja, omamy, plamica, hiperwentylacja, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby, zwiększone stężenie AlAT, zapalenie pęcherza, opryszczkę, zapalenie ucha zewnętrznego, ból uszu, ból oczu, rozszerzenie źrenicy, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, nieżyt nosa, urazy, zmniejszenie masy ciała, skurcze mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, białkomocz, częstomocz, wielomocz, ból piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, zaburzenia skórne, nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca. Odstawienie sertraliny (zwłaszcza nagłe) często wywołuje objawy odstawienia: zawroty głowy, zaburzenia czucia, (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie mięśni, ból głowy.
Interakcje
Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, który potencjalnie może stanowić zagrożenie dla życia, nie stosować z nieodwracalnymi inhibitorami MAO (w tym z selegiliną) oraz przez okres 14 dni po ich odstawieniu. Leczenie sertraliną należy przerwać na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnymi inhibitorami MAO. Nie zaleca się stosowania z odwracalnym i selektywnym inhibitorem MAO, np. moklobemidem. Po zakończeniu leczenia odwracalnym inhibitorem MAO, a przed rozpoczęciem leczenia sertraliną, można wprowadzić okres odstawiania krótszy niż 14 dni. Leczenie sertraliną należy przerwać na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia odwracalnym inhibitorem MAO. Nie stosować z linezolidem (słaby, odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO). Nie stosować z pimozydem, ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia pimozydu we krwi i ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca. Unikać stosowania z lekami o działaniu serotoninergicznym (np. innymi lekami z grupy SSRI, tryptofanem, fenfluraminą, agonistami serotoniny oraz preparatami zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum), ze względu na możliwość interakcji farmakodynamicznych i ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Podczas równoczesnego przyjmowania sertraliny i litu nie stwierdzono zmian w farmakokinetyce litu, obserwowano jednak zwiększenie nasilenia drżeń mięśniowych, co oznacza możliwe interakcje farmakodynamiczne - pacjentów przyjmujących oba leki należy ściśle monitorować. Podczas stosowania z sumatryptanem notowano przypadki osłabienia, nadmiernej odpowiedzi ruchowej, braku koordynacji, dezorientacji, lęku i pobudzenia - jeżeli jednoczesne stosowanie z tryptanami jest konieczne, pacjentów należy monitorować. Działanie karbamazepiny, haloperydolu, fenytoiny i alkoholu nie było nasilone po jednoczesnym podaniu sertraliny; jednakże podczas stosowania sertraliny nie zaleca się spożywania alkoholu. Mimo, że w badaniach klinicznych u zdrowych ochotników nie obserwowano klinicznie znaczącego hamowania metabolizmu fenytoiny, podczas rozpoczynania leczenia sertraliną zaleca się monitorowanie stężenia fenytoiny w celu odpowiedniego dostosowania jej dawki; jednoczesne podawanie fenytoiny może spowodować zmniejszenie stężenia sertraliny we krwi. Podczas jednoczesnego stosowania sertraliny i warfaryny wystąpiło nieznaczne, lecz statystycznie istotne wydłużenie czasu protrombinowego - po rozpoczęciu lub zakończeniu leczenia sertraliną należy ściśle monitorować czas protrombinowy. Cymetydyna zmniejszała klirens równocześnie podawanej sertraliny. Sertralina nie wywierała wpływu na skuteczność atenololu. Nie obserwowano interakcji z digoksyną. W przypadku jednoczesnego podawania leków z grupy SSRI i doustnych leków przeciwzakrzepowych, leków z grupy NLPZ, pochodnych kwasu salicylowego, tyklopidyny, atypowych leków przeciwpsychotycznych, pochodnych fenotiazyny i większości trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może zwiększać się ryzyko krwawienia. Sertralina może działać jak łagodny do umiarkowanego inhibitor CYP2D6. Długotrwałe jej podawanie spowodowało umiarkowany wzrost stężenia dezypraminy (marker aktywności izoenzymu CYP2D6). Mogą ponadto wystąpić klinicznie istotne interakcje z innymi substratami CYP2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym, np. lekami antyarytmicznymi klasy 1C (propafenon i flekainid), trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i typowymi lekami przeciwpsychotycznymi, zwłaszcza w przypadku większych dawek sertraliny. Sertralina nie hamuje w stopniu klinicznie istotnym aktywności CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 ani CYP1A2. Zostało to potwierdzone w badaniach interakcji in vivo z substratami CYP3A4 (endogennym kortyzolem, karbamazepiną, terfenadyną, alprazolamem), substratem CYP2C19 (diazepamem) oraz substratami CYP2C9 (tolbutamidem, glibenklamidem i fenytoiną). Badania in vitro wskazują, że sertralina nie wywiera żadnego wpływu bądź tylko nieznacznie hamuje aktywność CYP1A2.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne stosowanie sertraliny z nieodwracalnymi inhibitorami MAO (ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego). Między odstawieniem leczenia nieodwracalnymi inhibitorami MAO a wdrożeniem leczenia sertraliną musi upłynąć co najmniej 14 dni. Między odstawieniem leczenia sertraliną a wdrożeniem leczenia nieodwracalnymi inhibitorami MAO musi upłynąć co najmniej 7 dni. Jednoczesne przyjmowanie pimozydu.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
