Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie objawów dyzurycznych wywołanych łagodnym przerostem gruczołu krokowego (BPH). Objawy dyzuryczne: uczucie nagłego parcia na mocz, zmniejszenie strumienia moczu, przerywane oddawanie moczu, oddawanie moczu po kropli, uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza moczowego, konieczność oddawania moczu w nocy, częstomocz, uczucie pieczenia w cewce moczowej. Doksazosynę można stosować u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem tętniczym krwi i z nadciśnieniem. Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, np.: z moczopędnymi lekami tiazydowymi, lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne, antagonistami wapnia i inhibitorami konwertazy angiotensyny.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Dawkowanie należy dostosować do nasilenia objawów i skuteczności leczenia u danego pacjenta. Leczenie objawów dyzurycznych wywołanych łagodnym przerostem gruczołu krokowego: zalecana początkowa jednorazowa dawka dobowa wynosi 1 mg. W razie konieczności, dawka dobowa może być zwiększona do 2 mg, następnie do 4 mg, a nawet do 8 mg. Maksymalna dawka dobowa, podawana raz na dobę wynosi 8 mg. Po zwiększeniu dawki zaleca się pacjentowi codzienne kontrolowanie ciśnienia krwi. Nie należy zwiększać dawki doksazosyny częściej, niż co 1-2 tyg. Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi: zalecana początkowa jednorazowa dawka dobowa wynosi 1 mg. W razie konieczności, dawka dobowa może być zwiększona do 2 mg na dobę, następnie do 4 mg, 8 mg, a nawet do 16 mg. Maksymalna dawka dobowa, podawana raz na dobę, wynosi 16 mg. Pacjentowi zaleca się kontrolowanie ciśnienia krwi w okresie 2-6 h po podaniu leku i bezpośrednio przed podaniem kolejnej dawki. Nie należy zwiększać dawki doksazosyny częściej, niż co 1-2 tyg. Zwiększenie dawki dobowej jednorazowo o ponad 4 mg zwiększa ryzyko wystąpienia zawrotów i omdleń spowodowanych hipotonią ortostatyczną. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności preparatu u dzieci. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma potrzeby dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów poddawanych hemodializie zmiana dawkowania nie jest wymagana; doksazosyny nie można usunąć z surowicy krwi metodą hemodializy. Ze względu na brak badań u pacjentów z niewydolnością wątroby, doksazosynę należy podawać ostrożnie i w razie konieczności zmniejszyć dawkę. Sposób podania. Doksazosynę podaje się raz na dobę, o tej samej porze rano lub wieczorem. Tabl. stosuje się przed lub po posiłku, popijając niewielką ilością płynu. Na początku leczenia, by zminimalizować ryzyko wystąpienia hipotonii ortostatycznej lub omdlenia, we wszystkich wskazaniach należy stosować dawkę początkową wynoszącą 1 mg, podawaną raz na dobę.
Działanie
Antagonista receptorów α-adrenergicznych, stosowany doustnie w leczeniu nadciśnienia tętniczego i łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Rozszerza tętnice obwodowe, zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi zmniejszając opór naczyń obwodowych. Korzystnie wpływa na zawartość lipidów we krwi: zmniejsza stężenie lipoprotein o małej i bardzo małej gęstości (LDL i VLDL), nie zmienia stężenia lipoprotein o dużej gęstości (HDL). Zmniejsza stężenie triglicerydów oraz cholesterolu całkowitego we krwi, co powoduje zwiększenie wartości stosunku HDL/cholesterol całkowity. W okresie stosowania doksazosyny przerost lewej komory serca zmniejsza się, występuje zahamowanie agregacji płytek krwi oraz zwiększenie aktywności tkankowego aktywatora plazminogenu. Doksazosyna zwiększa wrażliwość na insulinę u pacjentów, u których wrażliwość ta była zmniejszona oraz wykazuje nieznaczny lub umiarkowany wpływ na zaburzenia seksualne. U pacjentów z łagodnym przerostem gruczołu krokowego doksazosyna powoduje zmniejszenie dolegliwości i poprawę parametrów urodynamicznych związanych z utrudnieniem odpływu moczu. Selektywnie blokuje receptory adrenergiczne typu α1 w błonie mięśniowej podstawy i torebki gruczołu krokowego, a także szyi pęcherza moczowego. Doksazosyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Po podaniu doustnym Cmax osiąga po około 2-3 h. Biodostępność wynosi 65%. Z białkami wiąże sie w 98%. Doksazosyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie. Eliminacja doksazosyny z surowicy krwi jest dwufazowa. T0,5 wynosi 22 h. Na eliminację nie ma wpływu wiek pacjenta ani łagodna lub umiarkowana niewydolność nerek.
Skład
1 tabl. zawiera 4 mg doksazosyny w postaci mezylanu doksazosyny. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Bardzo często: bóle głowy. Często: niepokój, bezsenność, nerwowość, zawroty głowy, parestezje, senność, apatia, zaburzenia akomodacji, kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce piersiowej, hipotonia ortostatyczna, obrzęki, duszność, zatkany nos, bóle brzucha, biegunka, niestrawność, suchość w ustach, nudności, zaparcia, skurcze mięśni, odczuwanie zwiększonej potrzeby oddawania moczu, częstomocz, osłabienie, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, obrzęk uogólniony. Niezbyt często: anoreksja, skaza moczanowa, pragnienie, pobudzenie, depresja, chwiejność emocjonalna, przeczulica, omdlenia, drżenie, sztywność mięśni, zaburzenie smaku, koszmary nocne, utrata pamięci, łzawienie, światłowstręt, szum w uszach, zawał serca, omdlenia, dusznica bolesna, arytmia, niedokrwienie obwodowe, skurcz oskrzeli, zapalenie gardła, kaszel, krwawienie z nosa, wzdęcia, wymioty, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, żółtaczka, łysienie, świąd, plamica, wysypka, bóle stawów, bóle pleców, bóle mięśni, osłabienie mięśni, nietrzymanie moczu, zaburzenia w oddawaniu moczu, dysuria, wielomocz, bóle, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy, uderzenia gorąca, bladość, hipokaliemia, zwiększenie masy ciała. Rzadko: zamglone widzenie, zaburzenia mózgowo-naczyniowe, obrzęk krtani, zapalenie wątroby, zastój żółci, priapizm, impotencja, wsteczna ejakulacja, obniżona temperatura ciała u pacjentów w podeszłym wieku, hipoglikemia. Bardzo rzadko: leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość, reakcje alergiczne, bradykardia, nieżyt nosa, pokrzywka, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby.
Interakcje
W badaniach in vitro z ludzką surowicą krwi nie stwierdzono, by doksazosyna wpływała na wiązanie z białkami surowicy innych leków, np.: digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny. Nie zaobserwowano interakcji przy jednoczesnym stosowaniu doksazosyny z: moczopędnymi lekami tiazydowymi, furosemidem, lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne, NLPZ, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego w moczu i lekami przeciwzakrzepowymi. Jednoczesne stosowanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafil, tadalafil, wardenafil) i preparatu może u niektórych pacjentów prowadzić do objawowego niedociśnienia. Doksazosyna, lek blokujący receptory α1-adrenergiczne typu oraz finasteryd – inhibitor 5-α-reduktazy, silnie wiążą się z białkami surowicy krwi i są metabolizowane w wątrobie (brak danych dotyczących ich równoczesnego stosowania). U pacjentów stosujących lek krócej niż 3 mies. nie stwierdzono wpływu doksazosyny na stężenie specyficznego antygenu prostaty (PSA).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na doksazosynę, pochodne chinazoliny np. prazosin, terazosin lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
