Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
W leczeniu nadciśnienia tętniczego różnego pochodzenia. Jako lek wspomagający w niewydolności krążenia pochodzenia sercowego.
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz.
Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.
Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.
Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.
Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.
Działanie
Ramipryl jest przekształcany w czynny metabolit - ramiprylat - inhibitor ACE (enzymu katalizującego przemianę angiotensyny I do wazopresyjnej angiotensyny II, jak również rozpad bradykininy działającej naczyniorozkurczowo). Zmniejszenie wytwarzania angiotensyny II i hamowanie rozpadu bradykininy prowadzi do rozszerzenia naczyń. Podanie ramiprylu prowadzi do zmniejszenia wydzielania aldosteronu. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego w pozycji leżącej i stojącej bez kompensacyjnego wzrostu częstości pracy serca. Początek działania hipotensyjnego występuje w ciągu 1-2 h po podaniu leku, maksymalne działanie obserwuje się po 3-6 h, a działanie jednej dawki leku utrzymuje się zwykle przez 24 h. Po podaniu doustnym ramipryl jest szybko wchłaniany (pokarm nie wpływa na wchłanianie), osiągając Cmax w ciągu 1 h. Biodostępność aktywnego metabolitu - ramiprylatu, wynosi 45%. Cmax ramiprylat osiąga w ciągu 2-4 h po podaniu ramiprylu. Ramipryl wiąże się z białkami osocza w około 73%, ramiprylat - w około 56%. Ramipryl jest prawie całkowicie metabolizowany do ramiprylatu i dalej do innych pochodnych. Metabolity są wydalane głównie przez nerki. Po wielokrotnych dawkach ramiprylu przyjmowanych raz na dobę, efektywny T0,5 ramiprylatu wynosi 13-17 h dla dawek 5-10 mg, jest dłuższy w przypadku mniejszych dawek 1,25-2,5
Skład
1 tabl. zawiera 5 mg ramiprylu; tabletki zawierają laktozę.
Działania niepożądane
Często: zwiększone stężenie potasu we krwi, ból głowy, zawroty głowy, niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne, omdlenie, nieproduktywny drażniący kaszel, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok przynosowych, duszność, zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego, zaburzenia trawienia, dyskomfort w jamie brzusznej, dyspepsja, biegunka, nudności, wymioty, wysypka (zwłaszcza plamisto-grudkowa), kurcze mięśni, ból mięśni, ból w klatce piersiowej, zmęczenie. Niezbyt często: eozynofilia, jadłowstręt, zmniejszenie apetytu, obniżenie nastroju, zaburzenia lękowe, nerwowość, niepokój (zwłaszcza ruchowy), zaburzenia snu (w tym senność), zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, parestezje, utrata smaku, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia (w tym nieostre widzenie), niedokrwienie mięśnia sercowego (w tym dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego), tachykardia, zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, obrzęki obwodowe, uderzenia gorąca, skurcz oskrzeli (w tym zaostrzenie objawów astmy), obrzęk błony śluzowej jamy nosowej, zapalenie trzustki (sporadycznie przypadki śmiertelne), podwyższenie aktywności enzymów trzustkowych, obrzęk naczynioruchowy jelita cienkiego, ból w nadbrzuszu (w tym zapalenie błony śluzowej żołądka), zaparcia, suchość w jamie ustnej, podwyższona aktywność enzymów wątrobowych i (lub) bilirubiny sprzężonej, obrzęk naczynioruchowy (w wyjątkowych przypadkach zwężenie dróg oddechowych wywołane obrzękiem naczynioruchowym może zakończyć się zgonem), świąd, nadmierne pocenie się, ból stawów, zaburzenia czynności nerek (w tym ciężka niewydolność nerek), wielomocz, nasilenie uprzednio istniejącego białkomoczu, podwyższone stężenie azotu mocznikowego we krwi, podwyższone stężenie kreatyniny we krwi, przemijająca impotencja, obniżenie libido, gorączka. Rzadko: zmniejszona liczba białych krwinek (w tym neutropenia lub agranulocytoza), zmniejszona liczba erytrocytów, zmniejszone stężenie hemoglobiny, zmniejszona liczba płytek krwi, zaburzenia świadomości, drżenie, zaburzenia równowagi, zapalenie spojówek, zaburzenia słuchu, szumy uszne, zwężenie naczyń, hipoperfuzja, zapalenie naczyń, zapalenie języka, żółtaczka cholestayczna, uszkodzenie hepatocytów, złuszczające zapalenie skóry, pokrzywka, onycholiza, astenia. Bardzo rzadko: nadwrażliwość na światło. Częstość nieznana: aplazja szpiku, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, podwyższone miano przeciwciał przeciwjądrowych, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), zmniejszone stężenie sodu we krwi, zaburzenia uwagi, niedokrwienie ośrodkowego układu nerwowego (w tym udar niedokrwienny i przemijający napad niedokrwienny), zaburzenie zdolności psychomotorycznych, uczucie pieczenia, zaburzenia węchu, objaw Raynauda, aftowe zapalenie jamy ustnej, ciężka niewydolność wątroby, cholestatyczne lub cytolityczne zapalenie wątroby (niezmiernie rzadko zakończone zgonem), martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, pęcherzyca, zaostrzenie łuszczycy, łuszczycopodobne zapalenie skóry, wysypka pęcherzowa lub liszajowata na skórze lub śluzówkach, wypadanie włosów, ginekomastia.
Interakcje
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Przeciwwskazane są zabiegi z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego, takie jak hemodializa, hemofiltracja oraz afereza lipoprotein o niskiej gęstości, w czasie których krew narażona jest na kontakt z ujemnie naładowanymi powierzchniami. Może to doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych. Jeżeli lekarz uzna przeprowadzenie zabiegu za absolutnie konieczne może zastosować innego typu dializatory lub zalecić zmianę leków przeciwnadciśnieniowych.
Równoległe stosowanie leków wpływających na stężenie potasu we krwi (sole potasu, niektóre leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna, heparyna) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia). Lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi.
Leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze (np. leki moczopędne, azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, baklofen, alfuzosyna, doksazosyna, prazosyna, tamsulozyna, terazosyna) a także alkohol mogą nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu zwiększając ryzyko niedociśnienia tętniczego.
U osób przyjmujących równolegle leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań wynikających z gwałtownego i znacznego niedociśnienia tętniczego. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych na 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu.
Nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. z lekami z grupy antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek.
Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).
Leki zwiększające ciśnienie tętnicze (np. sympatykomimetyki, izoproterenol, dobutamina, dopamina, epinefryna) mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu. Należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze.
Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych.
Preparat może nasilać toksyczne działanie litu. Należy kontrolować stężenie litu we krwi.
Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, ketoprofen, inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE). Nie możesz także stosować preparatu jeżeli:
· kiedykolwiek wystąpił u Ciebie obrzęk naczynioruchowy lub występuje wrodzony (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy
· występuje istotne obustronne zwężenie tętnic nerkowych lub jednostronne w przypadku jednej czynnej nerki
· występuje niedociśnienie tętnicze lub chory jest niestabilny hemodynamicznie
· stosowane są procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami (może to doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych).
Nie stosować równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).
Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.
Kiedy zachować szczególną
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
