Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania
- Skład
- Działania niepożądane
- Przechowywanie
- Adres producenta
- Podmiot odpowiedzialny
Opis
Airiam (100 mcg + 6 mcg) /daw. to lek w postaci roztworu w aerozolu inhalacyjnym, zawierający dwie substancje czynne, które działają przeciwzapalnie poprzez zmniejszenie obrzęku oraz podrażnienia płuc.
Aerozol inhalacyjny Airiam zawiera dwie substancje czynne: beklometazonu dipropionian i formoterolu fumaran dwuwodny.
Razem te dwie substancje czynne ułatwiają oddychanie poprzez złagodzenie objawów, takich jak
duszność, świszczący oddech i kaszel u pacjentów z astmą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), a także pomagają zapobiegać objawom astmy.
Lek Airiam jest wskazany w regularnym leczeniu astmy u dorosłych pacjentów, u których:
- objawy astmy nie są wystarczająco kontrolowane za pomocą kortykosteroidów wziewnych oraz stosowanego doraźnie krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela,
- uzyskano odpowiednią kontrolę objawów astmy za pomocą zarówno kortykosteroidów wziewnych, jak i długo działających leków rozszerzających oskrzela.
Inhalator Airiam może być również stosowany w leczeniu objawów ciężkiej postaci przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) u dorosłych pacjentów. POChP jest przewlekłą chorobą dróg oddechowych w płucach, która jest głównie spowodowana paleniem papierosów.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz prowadzący będzie regularnie sprawdzał, czy pacjent przyjmuje optymalną dawkę leku Airiam i ustali najmniejszą dawkę zapewniającą najlepszą kontrolę objawów astmy.
Astma:
- Lek Airiam należy stosować codziennie w celu leczenia astmy, razem z innym wziewnym lekiem „przynoszącym ulgę” w przypadku nagłego zaostrzenia objawów astmy, takich jak napad duszności, świszczący oddech i kaszel.
Dorośli i osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka leku to jedno lub dwa rozpylenia dwa razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 4 rozpylenia.
Należy pamiętać: zawsze należy mieć przy sobie szybko działający wziewny lek przynoszący ulgę w celu leczenia zaostrzenia objawów astmy lub nagłego napadu astmy.
- Lek Airiam należy stosować codziennie w celu leczenia astmy, a także w przypadku nagłego zaostrzenia objawów astmy, takich jak napad duszności, świszczący oddech i kaszel.
Dorośli i osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka leku to jedno rozpylenie rano i jedno rozpylenie wieczorem.
Należy również zastosować lek Airiam jako wziewny lek przynoszący ulgę w przypadku nagłego wystąpienia objawów astmy.
W przypadku wystąpienia objawów astmy, należy zastosować jedno rozpylenie i odczekać kilka minut. Jeśli nie nastąpi poprawa, należy zastosować kolejne rozpylenie. Nie stosować więcej niż 6 przynoszących ulgę rozpyleń leku Airiam w ciągu doby.
Maksymalna dawka dobowa leku Airiam wynosi 8 rozpyleń.
Sposób podawania:
Ten lek znajduje się w pojemniku ciśnieniowym, w obudowie z tworzywa sztucznego, z ustnikiem.
Z przodu inhalatora znajduje się licznik dawek, który pokazuje ile dawek leku pozostało. Za każdym razem po naciśnięciu inhalatora zostaje uwolniona dawka leku. Dozownik jest wyposażony w zintegrowany licznik dawki, dokładnie zliczający każdą dawkę i wyświetlający co 20. dawkę. Licznik dawki pokaże przybliżoną liczbę naciśnięć (rozpyleń) pozostałych w pojemniku. Okno licznika dawki wyświetla liczbę rozpyleń pozostałych w inhalatorze w jednostkach po dwadzieścia (np. 120, 100, 80 itd.). Gdy pozostanie 20 naciśnięć (rozpyleń) na wyświetlaczu pojawi się liczba 20 na w połowie czerwonym i w połowie białym tle, wskazując, że pojemnik jest bliski końca eksploatacji. Po 120 aktywacjach wyświetlacz pokazuje cyfrę 0 na czerwonym tle. Licznik przestanie się poruszać na „0”.
Przeciwwskazania
Jeśli pacjent ma uczulenie lub podejrzewa, że ma uczulenie na jedną lub drugą substancję czynną leku Airiam, lub jeśli ma uczulenie na inne leki lub produkty wziewne stosowane w leczeniu astmy, lub na którykolwiek z pozostałych składników leku, należy zgłosić się do lekarza.
Nie stosować u osób poniżej 18 lat.
Skład
- Substancjami czynnymi leku są: beklometazonu dipropionian, formoterolu fumaran dwuwodny. Każda dawka odmierzona z inhalatora zawiera 100 mikrogramów beklometazonu dipropionianu oraz 6 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dawce dostarczonej przez ustnik, zawierającej 84,6 mikrograma beklometazonu dipropionianu i 5,0 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.
- Pozostałe składniki to: norfluran (HFC-134a), etanol bezwodny, kwas maleinowy i woda do wstrzykiwań.
Działania niepożądane
Ciężkie działania niepożądane:
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, istnieje ryzyko nasilenia duszności i świszczącego oddechu bezpośrednio po przyjęciu leku Airiam określane jako paradoksalny skurcz oskrzeli. Należy wówczas natychmiast PRZERWAĆ podawanie leku Airiam i zastosować szybko działający wziewny lek rozszerzający oskrzela w celu złagodzenia objawów duszności i świszczącego oddechu. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek reakcje nadwrażliwości, takie jak: alergie skórne, świąd skóry, wysypka skórna, zaczerwienienie skóry, obrzęk skóry lub błon śluzowych, zwłaszcza oczu, twarzy, warg i gardła.
Działania niepożądane występujące często (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- zakażenia grzybicze (jamy ustnej i gardła),
- ból głowy,
- chrypka,
- ból gardła,
- zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z POChP: Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania leku Airiam, ponieważ mogą to być objawy zakażenia płuc:
- gorączka lub dreszcze,
- zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu,
- nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.
Działania niepożądane występujące niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
- nietypowe szybkie bicie serca i zaburzenia rytmu serca,
- pewne zmiany w elektrokardiogramie (EKG),
- napad astmy,
- drżenie,
- niepokój,
- zawroty głowy,
- kołatanie serca,
- objawy grypopodobne,
- zakażenia grzybicze pochwy,
- zapalenie zatok,
- zapalenie ucha,
- podrażnienie gardła,
- kaszel i kaszel z odksztuszaniem,
- nudności,
- nieprawidłowe lub zaburzone poczucie smaku,
- pieczenie warg,
- suchość jamy ustnej,
- trudności w połykaniu,
- niestrawność,
- rozstrój żołądka,
- biegunka,
- ból mięśni i skurcz mięśni,
- zaczerwienienie twarzy,
- zwiększona potliwość,
- zwiększony napływ krwi do niektórych tkanek w organizmie,
- zapalenie błony śluzowej nosa,
- zmiana wartości niektórych parametrów krwi:
- zmniejszenie liczby białych krwinek,
- zwiększenie liczby płytek krwi,
- zmniejszenie stężenia potasu we krwi,
- zwiększenie stężenia cukru we krwi,
- zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych i ciał ketonowych we krwi,
- wysypka lub pokrzywka.
Następujące działania niepożądane były również zgłaszane jako "niezbyt częste" u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc:
- zmniejszenie stężenia kortyzolu we krwi, co jest spowodowane działaniem kortykosteroidów na nadnercza.
- nieregularne bicie serca.
Działania niepożądane występujące rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):
- uczucie ucisku w klatce piersiowej,
- zaburzenia rytmu serca (spowodowane zbyt wczesnym skurczem komór serca),
- zwiększone lub zmniejszone ciśnienie krwi,
- zapalenie nerek,
- obrzęk skóry i błony śluzowej utrzymujący się przez kilka dni.
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- zaostrzenie astmy,
- duszność,
- zmniejszona liczba płytek krwi,
- obrzęk dłoni i stóp.
Stosowanie kortykosteroidów wziewnych w dużych dawkach przez długi okres może spowodować w bardzo rzadkich przypadkach wystąpienie działań ogólnoustrojowych. Należą do nich:
- zaburzenia czynności nadnerczy (zahamowanie czynności nadnerczy),
- wzrost ciśnienia śródgałkowego (jaskra),
- zaćma,
- opóźnienie wzrostu u dzieci i młodzieży,
- zmniejszenie gęstości mineralnej kości (ścieńczenie kości).
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- zaburzenia snu, depresja lub uczucie przygnębienia, niepokój, nerwowość, nadmierne pobudzenie lub rozdrażnienie. Te działania niepożądane są bardziej prawdopodobne u dzieci.
- nieostre widzenie.
Przechowywanie
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przed użyciem: inhalator należy przechowywać w pozycji pionowej w lodówce (w temperaturze 2-8°C), maksymalnie przez 18 miesięcy.
Po pierwszym otwarciu: nie należy przechowywać inhalatora w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać maksymalnie przez trzy miesiące. Nie stosować inhalatora po tym czasie oraz nie stosować nigdy po terminie ważności, który znajduje się na etykiecie oraz pudełku.
Adres producenta
Hormosan Pharma GmbH,
Hanauer Landstrasse 139 - 143,
60314 Frankfurt Am Main,
Niemcy.
Podmiot odpowiedzialny
Zentiva, k.s.,
U kabelovny 130,
Dolní Měcholupy,
102 37 Praga 10,
Republika Czeska.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
