Choroba Hashimoto jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń tarczycy. Z czym wiąże się to schorzenie i jakie skutki niesie ono dla funkcjonowania całego organizmu? Jak żyć z dysfunkcją tarczycy i czy konieczna jest modyfikacja diety chorego? Na te i inne pytania odpowiada ekspert allecco.pl.
Niedoczynność tarczycy a choroba Hashimoto
W celu wdrożenie właściwego leczenia bardzo ważne jest odróżnienie choroby Hashimoto oraz niedoczynności tarczycy. Nie zawsze jest to jednak proste, ponieważ oba schorzenia często występują jednocześnie. Czym jednak różni się Hashimoto od niedoczynności? Podpowiada ekspert allecco.pl.
- Objawy niedoczynności tarczycy
- Jak wykryć Hashimoto?
- Jak żyć z Hashimoto?
- Choroba Hashimoto a inne choroby
Objawy niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy nazywana jest również hipotyreozą. Związana jest ze zbyt małą ilością hormonów tarczycy w stosunku do zapotrzebowania organizmu. Wykonując badania krwi oznacza się podwyższone TSH, obniżone T4 i T3 w normie. Zaś w obrazie USG mogą pojawić się guzki na tarczycy. Nie jest to jednak regułą.
Nie zawsze w przebiegu choroby występują charakterystyczne symptomy wskazujące na niedoczynność tarczycy. Objawy m.in. takie jak senność, przyrost masy ciała, uczucie zimna, spadek koncentracji, zaburzenia miesiączkowania i płodności oraz spowolnienie metabolizmu świadczą o jawnej postaci choroby.
Spadek stężenia hormonów we krwi może mieć różną przyczynę. Główną jest właśnie choroba Hashimoto. Do pozostałych można zaliczyć:
- nowotwory przysadki lub podwzgórza oraz stany ich niedoczynności,
- polekowa niedoczynność tarczycy,
- leczenie jodem promieniotwórczym,
- operacyjne usunięcie gruczołu tarczowego,
- poporodowe lud podostre zapalenie tarczycy,
- niedobory jodu.
Jak wykryć Hashimoto?
W przypadku autoimmunologicznego przewlekłego stanu zapalnego tarczycy poziom hormonów we krwi jest podobny jak w niedoczynności. Zatem jak wykryć Hashimoto? Kluczowe jest badanie USG, które pokazuje ubytek gruczołu. Ponadto w badaniach oznacza się przeciwciała przeciwko tyreoperoskydazie oraz tyreoglobulinie (anty – TPO, anty - TG). Podwyższony poziom tych parametrów świadczy o odpowiedzi układu odpornościowego skierowanej przeciwko gruczołowi tarczowemu. Występuje on nawet u 80% pacjentów cierpiących na chorobę Hashimoto.
Oprócz zmienionego obrazu tarczycy objawy tej choroby stanowią również element diagnostyki. Należą do nich m.in.:
- wzrost masy ciała i spowolnienie przemiany materii,
- nadmierne wypadanie włosów,
- suchość i szorstkość skóry,
- senność, apatia i pogorszenie nastroju,
- zaburzenia miesiączkowania,
- niepłodność lub problemy z utrzymaniem ciąży,
- uczucie zimna,
- problemy z pamięcią i koncentracją,
- zaburzenia układu sercowo – naczyniowego.
Jak żyć z Hashimoto?
Życie z chorobą Hashimoto nie jest łatwe. Terapia nie obejmuje zwalczania przyczyny choroby. Farmakoterapia polega jedynie na łagodzeniu jej skutków. Zatem jak leczyć Hashimoto? Pacjentom podaje się syntetyczny hormon tarczycy – lewotyroksynę. Dawkę leku musi ustalić lekarz endokrynolog. Dodatkowo bardzo ważna jest również odpowiednia dieta. Hashimoto powoduje bowiem znaczny wzrost masy ciała wśród pacjentów. Dlatego z jednej strony należy unikać niektórych produktów (np. warzywa kapustne, soja) i dbać o racjonalne odżywianie, a z drugiej trzeba zadbać o regularną i dostosowaną do możliwości pacjenta aktywność fizyczną.
Choroba Hashimoto a inne choroby
Hashimoto diagnozuje się częściej u osób cierpiących również na inne zaburzenia autoimmunologiczne, np. w przebiegu cukrzycy typu 1. Podobnie u pacjentów z współistniejącymi schorzeniami o podłożu genetycznym, np. zespół Downa. Natomiast w wyniku przewlekłej niedoczynności tarczycy, szczególnie kiedy jest ona źle leczona, mogą rozwinąć się poważne komplikacje zdrowotne. Mowa tutaj m.in. o depresji, otyłości, wzroście stężenia glukozy we krwi oraz zaburzeniach układu sercowo – naczyniowego.
Więcej na temat gruczołu tarczowego i choroby Hashimoto możesz przeczytać w artykule: Choroba Hashimoto - co to jest? Objawy, leczenie i dieta w Hashimoto
Na koniec należy podkreślić, że choroba Hashimoto może prowadzić do trwałego uszkodzenia tarczycy a w efekcie do niedoczynności tego gruczołu. Nigdy nie jest odwrotnie. Nie mniej jednak niedoczynność tarczycy może wykształcić się z innych powodów, nie tylko na skutek autoimmunologicznego przewlekłego stanu zapalnego tarczycy.
Bibliografia:
1. Rogala N. i in.; Postępowanie w subklinicznej niedoczynności tarczycy u dorosłych; Family Medicine & Primary Care Review 2015; 17, 1: 55–59 [dostęp online: 30.04.2020].
2. Lachowicz K. i in.; Fizjologiczne aspekty postępowania dietetycznego w chorobie Hashimoto; Kosmos Problemy nauk biologicznych; 2019; 68, nr 2; 201–214 [dostęp online: 30.04.2020].
Uwaga, artykuł nie stanowi porady medycznej, ani opinii farmaceuty lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pytającego. Uzyskane informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady.